Uczestnictwo dorosłych Polaków (25-64 lat) w różnych formach kształcenia formalnego i nieformalnego jest bardzo niskie. Z danych Eurostatu (Europejskiego Urzędu Statystycznego) wynika, że dokształca się tylko 4,5% osób w tej grupie wiekowej[1]. Za nami są tylko takie kraje UE, jak Słowacja, Węgry, Grecja, Chorwacja, Rumunia. Komisja Europejska przekonuje, że władze publiczne w krajach UE powinny podjąć szerzej zakrojone działania na rzecz rozwoju umiejętności osób dorosłych.

Coraz częściej podejmowany bywa temat reformy systemu edukacji. Największym wyzwaniem jest odpowiedź na pytanie: jak dziś zaplanować edukację, aby dzieci odnalazły się w jutrzejszym świecie. Dyskusja nie omija także Polski i Lublina. W środę 25 września odbyła się konferencja w ramach Tygodnia Edukacji Pozaformalnej i Kulturalnej organizowana przez Fundację Teatrikon.

Lato. Słońce. Spacery. Plaża, łąka, góry, las. Nareszcie mamy czas na wspólne spędzanie czasu ze swoimi dziećmi, na zabawę, na relaks. Zazwyczaj czeka nas najpierw krótsza lub dłuższa podróż, w czasie której dzieci od samego niemal początku zadają nieśmiertelne pytanie: Daleko jeszcze?

Kiedy pracujemy, nie unikamy muzyki. Uczniowie często wykorzystują swoje prawo do słuchania muzyki i mówią: „Znalazłem coś - możemy włączyć?”, „Zna Pan to?”. Nie muszą tego mówić po niemiecku – ale się zdarza, a czasem tego oczekuję - zależy od wielu czynników. Nie jest to wyłącznie rap czy heavy metal.

Znów będzie o neuronach lustrzanych! Od dawna nosiłam się z zamiarem napisania tekstu o tzw. miękkich kompetencjach, które dziś nie są w cenie i które obecny system edukacyjny konsekwentnie pomija. W systenie testocentrycznym liczy się tylko to, co można zmierzyć i porównać, a cechą miękkich kompetencji jest właśnie to, że nie poddają się prostemu testowaniu. Nie jest to zapewne jedyny powód ich ignorowania, bo jak rozwijać zdolność współpracy w szkole, która stawia na konkurencję i sprowadza naukę do wyścigu szczurów.

Niemcoznawstwo. Prościutko wyliczę, czego nie oczekuję i czego nie wymagam od moich uczniów. Nie żądam wiedzy ilościowej i faktologii historycznej. Uczniowie z reguły potrafią narysować przybliżoną konturówkę RFN – na niej umieszczają ludzi, przedmioty i zdarzenia tego obszaru. Potrafią to samo robić na osi czasu. To dla mnie element korelujący nauczanie.