Przez trzy miesiące minionego roku, w grupie 12 szkół, realizowaliśmy projekt eTwinning pt. "Z muzeum do klasy". Niezwykle cenię sobie realizację projektów w języku polskim, ponieważ w ten sposób mam okazję zapoznawać polskich nauczycieli z metodą pracy projektowej.
Od 11 lat jestem eTwinnerem, lubię współpracę międzynarodową i od takiej zaczynałam. Co roku wspólnie z moimi uczniami działamy aktywnie zarówno w projektach międzynarodowych, jak też polskich.
Dwa lata temu społeczność międzynarodowa zrzeszona w programie eTwinning prowadziła akcję związaną z rozpowszechnianiem dziedzictwa kulturowego krajów Europy. Zadanie było proste. Należało przygotować fotograficzną aranżację wybranego dzieła malarskiego. Zachwyciły mnie prace zamieszczane w grupie na Facebooku, zapamiętałam ten pomysł.
W tym roku szkolnym nadarzyła się wspaniała okazja, by pomysł odkurzyć. 100 lecie odzyskania przez Polskę niepodległości było pretekstem do celebrowania tego święta w zupełnie inny sposób.
Do projektu zgłosiło się 12 szkół, pracowaliśmy z uczniami w różnym wieku. Projekt został wzbogacony o edukację włączającą w najszerszym zakresie, ponieważ jedna grupa uczniów wywodziła się ze szkoły specjalnej. Mogliśmy się przekonać jak wspaniale i z zaangażowaniem potrafią pracować oraz zachwycił nas wysoki poziom materiałów, które wypracowali. Dla naszych uczniów było to niezwykle cenne doświadczenie.
Wspólnie zaplanowaliśmy najważniejsze aktywności, ale zostawiliśmy swobodę w dodawaniu nowych, które pojawiały się spontanicznie podczas pracy z uczniami. Swobodę mieliśmy również w doborze narzędzi TIK. Dzięki temu mogliśmy uczyć się od siebie oraz rozwijać kreatywność naszą i uczniów.
Pierwszy etap pracy to przedstawienie się zespołów. Szukamy miejscowości na mapie w serwisie Google, obliczamy odległości, zastanawiamy się jaka to kraina geograficzna Polski. Wszystko zależy od poziomu naszych uczniów, ich ciekawości, zadawanych pytań. Zadaniem obowiązkowym było dodanie zdjęcia w ramach jak na obrazach mistrzów. To był pierwszy element obrazu – rama. Wspólnie z uczniami dokonaliśmy wyboru jednego polskiego malarza, który był dla nas głównym zadaniem w projekcie. Uczniowie wyszukiwali informacje na temat twórcy, przygotowali plakat w papierowej formie.
Plakat został zaprezentowany szkolnej społeczności. Uczniowie podczas pracy nad plakatem kształtowali kompetencje miękkie. Musieli wybrać i zweryfikować informacje, zaplanować wygląd plakatu, wybrać materiały do jego wykonania, przedyskutować kto zapisze informacje, kto przyklei ilustracje itp. Plakat był zapowiedzią ostatecznej pracy w projekcie, więc stanowił element zaciekawienia dla społeczności szkolnej.
Podczas poznawania życia wybranego twórcy uczniowie zapoznali się też z jego twórczością. Rozpoczęli przygotowania do aranżacji obrazu: stroje, rekwizyty, elementy tła i najważniejsze – wybranie uczniów do realizacji “żywego” obrazu.
W międzyczasie zajęliśmy się odkrywaniem piękna innych dzieł wybranego twórcy, za pomocą dowolnych materiałów plastycznych wykonywaliśmy kopie wielkich dzieł.
Dzięki temu, że partnerzy przygotowywali informacje o wybranych przez nich malarzach, mogliśmy uczyć się od nich. W interesujący sposób zaprezentowali nam życie i twórczość wykorzystując m.in. narzędzie pozwalające animować zdjęcie. Taka forma pracy bardzo spodobała się innym partnerom i chętnie wykonywali podobne materiały wzbogacając projekt o kolejne edukacyjne treści.
Wiemy już, że uczniowie chętnie uczą się od siebie, a przygotowane przez dzieci materiały są dostosowane do możliwości percepcji kolegów i koleżanek. W kolejne dni pracy nad projektem odkrywaliśmy nową wiedzę, która w łatwy sposób została przyjmowana i powtarzana.
Z narysowanych obrazków powstawały kolaże oraz puzzle. Zabawy logiczne i quizy pozwalały na utrwalanie wiadomości oraz sprawdzenie wiedzy. Odbywaliśmy również wirtualne wizyty w muzeach polskich oraz gościliśmy w klasach artystów malarzy. Pod ich kierunkiem powstawały prawdziwe dzieła sztuki, a uczniowie mogli poznać pracę malarza, czy grafika. Zdobywali wiadomości na temat barw podstawowych i pochodnych, rodzajów sztuki, rodzajów malarstwa. Uczyli się klasyfikować dzieła wg danego kryterium.
Współpraca pomiędzy partnerami przebiegała wzorowo. Wysoka kultura i dyscyplina uczestników projektu pozwoliła na realizację zadań zgodnie z harmonogramem. Aby uczyć się od siebie należy w terminie zamieszczać wszystkie materiały i informować o ich pojawianiu się partnerów. Dzięki temu można z wyprzedzeniem planować kolejne kroki podejmowane poza pracą projektową, a z projektem powiązaną. Na taką współpracę liczyliśmy i nie zawiedliśmy się. Być może miała na to wpływ znajomość partnerów z wcześniejszych wspólnych działań oraz zaufanie do partnerów nowych.
Projekt „Z muzeum do klasy” już za nami. Działania, które podjęliśmy w jego ramach w znaczny sposób wzbogaciły edukację naszych uczniów, poszerzyły wiedzę z zakresu historii sztuki oraz dały możliwość rozwijania kompetencji kluczowych. Dzięki niemu realizacja podstawy programowej przebiegała w bardzo ciekawy sposób, a treści były zintegrowane, co pozwoliło uczniom na doskonalenie umiejętności wiązania faktów z różnych dziedzin edukacji.
Olga Boznańska „Portret dziewczynek”
Dokumentacja, którą zgromadziliśmy na TwinSpace projektu może posłużyć innym nauczycielom do przygotowania podobnych działań w swoich szkołach. Nam pomogła uzyskać Krajowe Odznaki Jakości, bowiem projekt przeszedł dokładną ewaluację przez Narodowe Biuro eTwinning i został wysoko oceniony.
https://www.emaze.com/@AOFTIZWLR/soho-gallery%20przez%20@emaze_tweets
https://twinspace.etwinning.net/70835/home
Jolanta Okuniewska – nauczycielka edukacji wczesnoszkolnej i języka angielskiego w Szkole Podstawowej nr 13 w Olsztynie, wieloletnia ambasadorka międzynarodowego programu eTwinning, trenerka w programie Mistrzowie Kodowania, finalistka światowego konkursu Global Teacher Prize 2016, Nauczyciel Innowator 2017, w roku 2017 i 2018 na liście 100 SPRUC, Honorowy Profesor Oświaty. Niniejszy artykuł ukazał się w blogu Superbelfrów. Licencja CC-BY-SA.
