A gdyby tak zamienić rozdział w podręczniku na temat Afryki na autentyczną opowieść człowieka, który budował tam sierociniec? Gdyby o pisaniu artykułów opowiedział prawdziwy dziennikarz, pracujący w znanym czasopiśmie? Gdyby o danym regionie świata opowiedziała osoba, która tam mieszkała? Gdyby w tajniki myślenia wizualnego, biologii, chemii czy archeologii uczniów wprowadził specjalista z drugiego końca Polski?

Dzisiejszy świat przepełniony jest cyfryzacją, która towarzyszy nam od urodzenia. Rodzimy się, a o nasz spokojny sen troszczą się elektroniczne bujaczki imitujące kołysanie znane nam podczas życia prenatalnego, „misie szumisie” oraz inne dzieła nauki zaprogramowane, aby współczesnym mamom i dzieciom żyło się komfortowo. Gdy zaczynamy chodzić i poznawać świat rozpoczynamy swoją przygodę z... – o tak! – z programowaniem. Wcale się nie przejęzyczyłam. Układając kolorowe klocki, puzzle, układanki czy zabawki, dziecko uczy się podstaw programowania. A ono zawładnęło światem w każdej dziedzinie życia. Współcześni uczniowie od dziecka otoczeni są multimediami, interaktywnymi zabawkami i audiobookami – większość z nich powstaje właśnie dzięki programistom.

Faktem jest, że zamiłowania czytelnicze dzieci powinny być rozwijane w domu rodzinnym, od najmłodszych lat. Nie wyobrażamy sobie życia maluszka bez książeczek do oglądania. Sprawia nam radość, gdy dziecko wskazuje na ilustracjach przedmioty, zwierzęta, gdy naśladuje odgłosy zwierząt, pojazdów. Cieszy nas, gdy zaczyna przeliczać elementy zbioru pokazanego w książeczce, gdy potrafi nazwać literki lub sylaby. W wielu rodzinach dziecko doświadcza rytuału codziennego czytania bajek, książek przed snem i faktem jest, że dzieci tego pragną potrzebują i chętnie słuchają.

Prawie dwa miesiące pracy zdalnej za nami. Nowa rzeczywistość, nowe wyzwania. Każdego dnia na nowo stajemy przed naszą wirtualną publicznością, klasą i odgrywamy rolę życia…

Nieoczekiwane przejście na nauczanie zdalne stworzyło i ciągle stwarza nam wiele problemów i na pewno nie zastępuje efektywnie rzeczywistego nauczania. Widzimy, że nie da się przenieść w pełni rzeczywistego nauczania wprost na zdalną domenę i że to się nie zawsze sprawdza. Jednak cały czas uczymy się, jak nauczać w nowych warunkach i nabieramy doświadczenia.

Co dalej z edukacją? Co przyniosły ostatnie tygodnie pracy zdalnej z uczniami? Jakie lekcje? Jakie wnioski? Co wyniesiemy na przyszłość z czasu, gdy półtora miliarda dzieci na całym świecie zostało w domach, a praca nauczycieli przeniosła się głównie do sieci?