Tydzień Kodowania 2017 to europejska inicjatywa, której celem jest zachęcanie dzieci, młodzieży oraz dorosłych do nauki programowania. W 2013 r. święto to zainicjowali Młodzi Doradcy ds. Agendy Cyfrowej przy ówczesnej Komisarz UE, Neelie Kroes. Kraje europejskie na specjalnej mapie wydarzeń codeweekowych wprowadzają organizowane przez siebie akcje. W ten sposób powstaje lista państw, które w największym stopniu zaangażowały się w promocję nauki programowania.

Pasjonat z niestandardowym podejściem do przedmiotu i poczuciem humoru - tak prezentuje się idealny nauczyciel. I co ciekawe, wcale nie musi uczyć "luźnego" przedmiotu. A wręcz przeciwnie. Nowy raport Brainly pokazuje zupełnie inne oblicze nauczycieli w oczach uczniów.

Jak procesy cyfryzacji wpływają na polskie szkoły? Jakie nowe technologie wykorzystują nauczyciele i uczniowie? Jaki stosunek do nich mają rodzice? Te i wiele innych zagadnień porusza raport „Polska szkoła w dobie cyfryzacji. Diagnoza 2017”. Badanie przeprowadzone na grupie ponad 100 tysięcy respondentów – uczniów, rodziców i nauczycieli – jest największym jak dotąd badaniem polskich szkół diagnozującym poziom wykorzystania technologii w edukacji.

Pewną innowacją pedagogiczną może być potraktowanie każdego ucznia w klasie jako bohatera. Takie podejście jest możliwe w każdej szkole. Tworzymy programy nauczania w oparciu o podstawę programową, ale to uczeń jest głównym aktorem w procesie uczenia się i ma możliwość zdecydowania, kim jest jego bohater i w jaką podróż się udaje.

Tegoroczny tytuł Inicjatywy Edukacyjnej Roku 2017 został przyznany ogólnopolskiemu programowi Mistrzowie Kodowania. Dzięki tej inicjatywie już 100 tysięcy uczniów, na każdym etapie kształcenia, skorzystało z zajęć nauki programowania. Wyróżnienie zostało przyznane przez tygodnik „Głos Nauczycielski”.

Odwieczne pytanie. Jak to się dzieje, że to co interesujące dla ucznia, częściej ma miejsce poza szkołą, podczas dodatkowych zajęć i na specjalistycznych warsztatach? Jak sprawić, by nauka stała się równie atrakcyjna, jak praca podczas zajęć pozalekcyjnych? Dlaczego nie wykorzystać w codziennej szkolnej praktyce siły różnorodnych form pracy charakterystycznych dla popołudniowych zajęć? Jak w tej sytuacji zorganizować takie środowisko edukacyjne, aby dostrzec to co najważniejsze - naturalny potencjał uczniów?