Wiele szkół na całym świecie odczuwa trudności w efektywnym nauczaniu matematyki. W Polsce szukamy winnych, czasami przyczynę trudności upatruje się w nauczaniu wczesnoszkolnym, innym razem w za obszernej podstawie programowej, a czasami również w braku umiejętności przekazywania przez nauczycieli wiedzy matematycznej. Jednak żadna z tych przyczyn nie jest potwierdzona badaniami naukowymi.

Zawsze oszczędnie używałam podręczników i zeszytów ćwiczeń - z wielu powodów, ale najważniejsze były dwa. Po pierwsze, podręcznik to jedno z wielu narzędzi, których można użyć, więc nie warto się do niego ograniczać - w pracy jako dorośli też przecież korzystamy z całego wachlarza narzędzi. Po drugie, podręcznik został napisany przez kogoś, kto być może jest ekspertem w swoim fachu, ale nie zna moich uczniów i uczennic, nie wie więc dokładnie, jakie mają potrzeby i możliwości.

Nakładem Wydawnictwa Uniwersytetu Łódzkiego ukazała się książka „Mam. Jestem. Mogę. Kształtowanie odporności psychicznej u dzieci i młodzieży”. W zamierzeniu autorek pozycja ta ma być wspólnym z prowadzącymi – nauczycielami, wychowawcami, trenerami – zmierzaniem w stronę rozwoju odporności psychicznej u dzieci i młodzieży. Od czasu pandemii COVID-19 liczne badania dzieci i młodzieży wskazują na potrzebę podjęcia szerszych działań wspierających rozwój młodych ludzi - publikacja ta może zatem okazać się pomocna w realizacji warsztatów i aktywności w szkołach.

Czym jest dobre życie? Jak je sobie wyobrażamy? Co to znaczy dobra szkoła? Z raportu „Debiutanci ’23” Mateusza Galicy i Marty Marczuk dowiadujemy się, że osoby głosujące po raz pierwszy w 2023 roku jako najważniejsze dla siebie sprawy wskazują dobre relacje z bliskimi, zdrowie, wystarczające zarobki, dobrostan psychiczny, poczucie bezpieczeństwa i satysfakcjonującą pracę. Czy nie na tym właśnie polega dobre życie?

Świat zmienia się w zawrotnym tempie, a gwałtowny rozwój technologii sprawia, że rzeczywistość, w jakiej będą musiały odnaleźć się dzieci, będzie zupełnie inna od tej, w której my sami wkroczyliśmy w dorosłość.

Wysłuchanie obywatelskie w sprawie rozporządzenia dotyczącego zmian w podstawie programowej, zorganizowane 18 maja przez Fundację Stocznia i Centrum Nauki Kopernik, choć ograniczone do kwestii języka polskiego, a w praktyce listy lektur, stworzyło dobrą okazję, by upomnieć się o nowy styl działania MEN. I nie chodzi o bardziej sympatyczny od poprzedników sposób bycia pań kierujących resortem, bo to już mamy, ale oczekiwane przez lata profesjonalne i merytoryczne podejście do problemów edukacji. Z tym zaś jest krucho. Zgłosiłem chęć zabrania głosu, a że podobnie jak wszyscy na swoje wystąpienie otrzymałem jedynie trzy i pół minuty, przygotowałem wersję pisemną, starając się zapisać wszystko, co uznaję za istotne.