Dziś wypada Światowy Dzień Świadomości Autyzmu. Od kilku lat szkoły, instytucje edukacyjne i terapeutyczne propagują tę ideę i organizują wydarzenia w tematyce autyzmu. Może warto dołączyć z własnymi działaniami.

Chciałbym zachęcić do spojrzenia na referat z nieco innej perspektywy. Z perspektywy hierarchii i poczucia ważności prelegenta. Przemawianie publiczne czasem daje pozory własnej ważności i wartości wypowiedzi. Mówca chce się czuć ważny i słuchany, bo słuchamy liderów, przywódców i kogoś ważnego. Mówca z liczby słuchaczy obecnych na sali, z frekwencji na wykładzie czerpie dobre samopoczucie i odnosi wrażenie ważności przekazu. Jego poczucie satysfakcji odbija się w publiczności jak w zwierciadle. Jednak nie każde wystąpienie da tyle samo satysfakcji. Bo są takie na pierwszym planie i takie z dalszego planu, w odczuciu prelegenta (i słuchaczy) uważane za podrzędne.

W ostatnich latach głos młodego pokolenia zaczął wybrzmiewać w Polsce mocniej niż jeszcze dekadę temu. Jak grzyby po deszczu zaczęły pojawiać się inicjatywy, które dotyczą tematów dotychczas zarezerwowanych dla tych dużo starszych (katastrofa klimatyczna, jakość powietrza, edukacja obywatelska, edukacja seksualna i in.). Choć tendencja ta zaczyna nabierać rozpędu, to nadal wydaje się, że dyskurs publiczny w Polsce zdominowany jest przez osoby w średnim wieku z dużych miejscowości. Młodzi mówią – czas na zmiany!

Mimo, że przeżywamy niepewność teraźniejszości i obawy o przyszłość możemy tworzyć dla naszych uczniów klasie bezpieczną przystań i zapewnić im poczucie normalności w chaotycznym świecie. Tworzeniu bezpiecznego środowiska, w którym uczniowie mogą czerpać radość z nauki nawet w trudnych czasach, to zadanie dla nauczyciela.

Aktywizacja uczniów podczas lekcji, ale także w ramach zajęć rewalidacyjnych jest niezwykle ważna i potrzebna. Uczniowie, kiedy konstruują, tworzą i działają, uczą się szybciej oraz lepiej zapamiętują utrwalane treści.

Gramatyka i gramatyka. Jedno z tych zagadnień, które jest niespecjalnie bliskie uczniom, choć powinno być. W dużej mierze wiąże się z przyswajaniem teorii, schematów odmiany, pewnym abstraktem, który niekoniecznie ma ochotę zostać w uczniowskich głowach. Dlatego przy okazji podobnych zajęć staram się łączyć żmudne ćwiczenia z atrakcyjną dla młodych ludzi formą.