Zacznę od wyjaśnienia, dlaczego tytuł tego artykułu zdaje się pomijać dyrektorki, które przecież wśród kadry zarządzającej w oświacie górują liczebnie nad mężczyznami. Otóż tylko dlatego, że historia zna wyłącznie instytucję chłopca do bicia. Był to młodzieniec na dworze królewskim, wyznaczony do otrzymywania kary, na którą zasługiwał syn władcy, a którego ze względu na wysokie urodzenie nie wolno było skarcić bezpośrednio. Krótko mówiąc, kozioł ofiarny, pokutujący za urojone lub prawdziwe, ale zawsze nieswoje winy. Zapewniam jednak koleżanki-dyrektorki, że ten artykuł dotyczy również ich, w całej rozciągłości.

Od lat słyszymy, że Polacy – zarówno dzieci, jak i dorośli – niechętnie czytają. To wielka szkoda, biorąc pod uwagę ogromny potencjał do rozwijania wyobraźni, jaki tkwi w czytaniu. I to już od pierwszych klas szkoły podstawowej. Jak zatem sprawić, aby już najmłodsi uczniowie chętnie czytali?

Zastanawialiście się kiedyś, jak sztuczna inteligencja rozpoznaje przedmioty? Skąd wie, że autobus to autobus, a nie tramwaj. Jak odróżnia kota od psa – 4 łapy nie wystarczą. A jeśli kot jest po wypadku i ma tylko 3 łapki – czy Google będzie wiedział, że to nadal kot?

Ile razy usłyszałaś/usłyszałeś w ostatnich miesiącach od swoich uczniów pytanie: “Po co mi to?” Jak często sama/a miewasz poczucie, że to czego uczysz, mogłoby być bardziej powiązane z życiem?

Wakacje trwają w najlepsze, a tu sam prezes Kaczyński dość niespodziewanie, podczas partyjnego spotkania PiS w Kórniku, wspomniał o pracownikach oświaty. Powiedział mianowicie, że „w oświacie jest dużo do zrobienia. Pensje nauczycieli są za niskie. Trzeba to zmienić. Na to trzeba jednak większego budżetu i rozwoju gospodarczego. Jak rzucimy nowe pieniądze teraz, inflacja pójdzie w górę. A w szkołach pracuje prawie 1 mln ludzi, nauczycieli, obsługi administracyjnej. To duży wydatek”.

Polacy mają cudne dusze pełne muzyki, a nauczycielki i nauczyciele pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej najlepsze! Chciałabym zainspirować i przekonać do integrowania edukacji muzycznej z innymi aktywnościami edukacyjnymi. To dobry sposób na zmianę aktywności z pozycji siedzącej na ruchową i pozostanie w temacie dnia, a tej drugiej w edukacji muzycznej do wyboru, do koloru. Proste zabawy muzyczne, pląsy, schematy rytmiczne od zawsze są elementem naszych pauz śródlekcyjnych. Tworzenie muzyki również nie musi być skomplikowane. To ma sens!