Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę po 20 latach aktualizuje hasło znanej kampanii społecznej i rozpoczyna kolejną akcję przeciwdziałania wykorzystywaniu seksualnemu dzieci online. „Niby wiadomo, kto jest po drugiej stronie” to nawiązanie do pierwszej w Polsce kampanii – z 2004 roku – o bezpieczeństwie dzieci w internecie – „Nigdy nie wiadomo, kto jest po drugiej stronie”. Charakterystyczny mężczyzna w średnim wieku wystukujący na klawiaturze komputera: „Cześć Aniu. Tu Wojtek. Też mam 12 lat. Chętnie cię poznam” stał się na długie lata ikoną problemu uwodzenia dzieci w sieci.

Pod hasłem „Blisko telefonu – daleko od dziecka” Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę rusza z kampanią społeczną promującą cyfrową higienę i bezpieczny rozwój dzieci. Kampania, skierowana do rodziców dzieci do 6. r.ż., zwraca uwagę na negatywny wpływ korzystania przez rodziców z telefonów w obecności dziecka. Scrollowanie przez rodzica telefonu w czasie zajmowania się dzieckiem może obniżyć jakość i liczbę interakcji między nim a dzieckiem[1]. Tymczasem utrzymywanie kontaktu wzrokowego z opiekunem oraz szybkość reagowania osoby dorosłej na sygnały wysyłane przez niemowlę lub dziecko to jedne z podstawowych potrzeb małego człowieka. Mają olbrzymi wpływ na kształtowanie bezpiecznej więzi z rodzicem, poczucie własnej wartości dziecka, a także na to, jakie relacje będzie ono budowało z innymi w swoim późniejszym życiu.

Doświadczamy nadmiaru informacji, a mimo to jesteśmy niedoinformowani - nie wiemy, komu ufać ani gdzie szukać wiarygodnych informacji. Poza tym kierują nami zjawiska, których nie rozumiemy, jesteśmy podatni na dezinformację. A jednak informacja jest dla nas wartością samą w sobie, warto więc pochylić się nad procesami, które zachodzą w kontekście zarówno tworzenia, jak i odbierania informacji.

W zmieniającym się świecie, w którym technologia rozwija się w błyskawicznym tempie, umiejętności, które były ważne dziesięć lat temu, mogą dzisiaj okazywać się już przestarzałe. Stąd pojęcie "kompetencji przyszłości", którym oznacza się zestaw umiejętności, postaw i wartości, pozwalających jednostkom radzić sobie w zmieniającym się świecie i elastycznie adaptować do nowych sytuacji.

Oto priorytet MEiN nr 8: "Wspieranie rozwoju umiejętności cyfrowych uczniów i nauczycieli, ze szczególnym uwzględnieniem bezpiecznego poruszania się w sieci oraz krytycznej analizy informacji dostępnych w Internecie. Poprawne metodycznie wykorzystywanie przez nauczycieli narzędzi i materiałów dostępnych w sieci, w szczególności opartych na sztucznej inteligencji." Ale jak się do tego zabrać w szkole?

Często korzystamy z narzędzi podłączonych do sieci. Wszyscy - nie tylko młodzi. Czy da się bez tego żyć? Pewnie tak, ale czy warto? Przecież Internet przynosi mnóstwo korzyści: kontakt z rodziną i znajomymi; łatwość dotarcia do innych ludzi; dostęp do informacji; rozrywkę; edukację/rozwój osobisty; oszczędność czasu (np. zakupy); wygodę (np. załatwianie spraw urzędowych) i wiele innych. Oczywiście, internet niesie ze sobą wiele zagrożeń, jak chociażby treści nieodpowiednie dla dzieci, cyberprzemoc czy ryzyko uzależnienia. To jednak nie znaczy, że powinniśmy zakazać naszym dzieciom korzystania z sieci, gdyż wtedy stracą wszystkie korzyści, jakie mogą z tego wynieść. Powinniśmy natomiast uczyć je, jak z tych dobrodziejstw korzystać bezpiecznie i odpowiedzialnie.