Nauczyciele

Kadra nauczycieli w szkołach starzeje się szybko, a młodych i chętnych do pracy w szkole jak na lekarstwo. W roku szkolnym 2017/2018 średnia wieku nauczycieli wynosiła 43,9 lat, w 2018/2019 już 44,1. Dziś zapewne dobijamy już do 45 lat. I lepiej nie będzie. Młode osoby, nawet te, które mają uprawnienia do nauczania w szkołach, na myśl o szkole (lub po pierwszym „fizycznym” zetknięciu się ze szkołą) biorą nogi za pas i wybierają pracę dla firm lub korporacji. Niestety to świadczy o dobrym stanie ich zdrowia psychicznego i prawdopodobnie dobrej ocenie możliwości własnego rozwoju zawodowego.

Jakie słowa mogą zabić naszą własną motywację, ale też motywację naszych uczniów? W artykule podważymy te mordercze słowa kluczowym słowem – wybór. Przy każdym z nich zastanowimy się, jak postępować z naszymi uczniami, aby nie zabijać ich motywacji do uczenia się.

Szkoła nie daje miejsca porażce i błędom. Każdy uczeń powinien być na szóstkę... "W ciągu ostatnich pięciu lat ciężko pracowałem, aby uczyć moich uczniów, że porażka jest darem. Niepowodzenia zmiany i zmagania są istotną częścią uczenia się" – przyznaje Michael Bycraft, nauczyciel z Korea International School outside Seoul. Czy błąd może być przyjacielem uczenia się?

Wiele mówi się w oświacie na temat pracy domowej. Czy w ogóle ma być, czy i ewentualnie jaka, praca domowa jest korzystna dla procesu uczenia się. Przeczytałam krótki artykuł Cathy Vatterott w Teacher Magazine, w którym autorka (też książek na ten temat) wyraża pogląd, że zamiast eliminować pracę domową, warto ją tak planować, aby pomagała uczyć się wszystkim uczniom.

„Czy człowiek człowiekowi wilkiem czy bratem? – Czy egoizm, czy altruizm? – Czy można przeniknąć świat tajemniczy uczuć i prześwietlić liczbą?”

Dużo mówimy obecnie o wykorzystaniu błędów uczniowskich w nauczaniu. Tylko jak to praktycznie zrobić? Pokażę, jak można pracować z błędem, na przykładzie typowego błędu popełnianego przez uczniów w matematyce w zadaniu z algebry.