Nauczyciele

Wiele mówi się w oświacie na temat pracy domowej. Czy w ogóle ma być, czy i ewentualnie jaka, praca domowa jest korzystna dla procesu uczenia się. Przeczytałam krótki artykuł Cathy Vatterott w Teacher Magazine, w którym autorka (też książek na ten temat) wyraża pogląd, że zamiast eliminować pracę domową, warto ją tak planować, aby pomagała uczyć się wszystkim uczniom.

Minęły czasy, gdy rola nauczyciela ograniczała się jedynie do przekazywanie uczniom wiedzy. Obecnie pożądane jest, aby nauczyciel towarzyszył uczniowi w uczeniu się. Przejście na tę pozycję nie jest łatwe dla nauczyciela.

„Czy człowiek człowiekowi wilkiem czy bratem? – Czy egoizm, czy altruizm? – Czy można przeniknąć świat tajemniczy uczuć i prześwietlić liczbą?”

Nie ma wartościowego uczenia się bez popełniania błędu. Frank Wilczek polskiego pochodzenia fizyk, laureat nagrody Nobla, powiedział: „Jeśli nie popełniasz błędów, to znaczy, że nie pracujesz nad dostatecznie trudnymi problemami, a to jest już duży błąd”.

Dużo mówimy obecnie o wykorzystaniu błędów uczniowskich w nauczaniu. Tylko jak to praktycznie zrobić? Pokażę, jak można pracować z błędem, na przykładzie typowego błędu popełnianego przez uczniów w matematyce w zadaniu z algebry.

„Nie ma objawu bez znaczenia. Trzeba notować i zastanawiać się nad wszystkim, odrzucać, co przypadkowe, łączyć, co pokrewne, szukać kierujących praw. […] Miast dąsać się, że jest inaczej, […] obiektywne, badawcze: «dlaczego?»”.