Od kilku lat świat zachwyca się fińską edukacją. Powodem jest umiejętność połączenia dwóch żywiołów. Z jednej strony Finlandia ma bardzo wysokie wyniki edukacyjne, mierzone np. wynikami testów PISA. Z drugiej, fińscy uczniowie są szczęśliwi, lubią swoje szkoły i dobrze się w nich czują.

Po raz pierwszy tak dobitnie wszyscy odczuwamy, że kontakt z drugim człowiekiem jest niezwykle ważny (żeby nie powiedzieć, że niezbędny). Jak to zatem zrobić, by móc spotkać się z uczniami, pomimo zamkniętych szkół?

Publikuję ten artykuł w śmigus-dyngus, ponieważ czuję potrzebę wylania nieco wirtualnej wody na pedagogiczne głowy. Co prawda, zazwyczaj staram się wyjaśniać Czytelnikom złożoną sytuację nauczycieli i z życzliwością przybliżać ich punkt widzenia, ale zebrało mi się trochę smutnych przemyśleń.

Należy do grona zaledwie 21 placówek na całym świecie, które powstały w ramach programu Microsoft Flagship School, a we wrześniu 2019 r. dołączyła do światowej sieci pokazowych szkół Microsoft Showcase Schools. Jest przestrzenią wyposażoną w najnowsze technologie edukacyjne, sprzyjające rozwojowi dzieci i młodzieży. W końcu to miejsce, które wykorzystuje nowoczesne metody nauczania, nastawione na kształcenie kompetencji cyfrowych. Mowa o Zespole Szkół nr 8 w Gdyni, który jest odpowiedzią na potrzeby i wyzwania współczesnej edukacji. Szkoła świetnie łączy w sobie dwa światy – digitalowy i analogowy.

„Szkoła zarówno uczy i wychowuje – […] winna być kuźnicą, gdzie wykuwają się najświętsze hasła […] – ona najgłośniej wołać winna o prawa człowieka”.

Wiele miejsca poświęca się w ostatnim czasie różnego typu szkolnym zakazom. Korzystania z telefonu, ubierania się po swojemu, posiadania własnego zdania (kto to słyszał, żeby młodzież tak pyskowała?). Zdecydowanie mniej mówi się o tym, co zrobić, by pomóc młodym ludziom odnaleźć się w otaczającym świecie.