To nie technologia zmienia szkołę. To wiemy, choć nie wszyscy. Nie zmienią jej też atrakcyjne aplikacje, programy komputerowe, puste deklaracje o wyjątkowości szkoły, ani też wymyślne akcje promocyjno - marketingowe. Wpływu na to nie mają ani liczby tabletów w klasie, piękne pracownie komputerowe, czy tablice interaktywne. Szkołę zmieniają nauczyciele z jasną koncepcją pedagogiczną, spójną filozofią i programem oddziaływań wychowawczych. To właśnie systemowe, a nie incydentalne działania prowadzą do sukcesu.

Dzisiaj wypada Światowy Dzień Oszczędzania, który co roku jest punktem kulminacyjnym akcji społecznej "Tydzień dla Oszczędzania", realizowanej od 2007 roku przez Fundację Think! we współpracy z Fundacją Kronenberga przy Citi Handlowy. W tym roku wypada również 10. lecie prowadzenia w tym programie pogłębionych badań społeczeństwa polskiego w zakresie edukacji finansowej i nawyku oszczędzania. Czy w tym obszarze mamy coś do poprawy, możemy pogłębić naszą wiedzę i umiejętności? Zobaczmy, co wynika z najnowszego raportu.

Samorząd uczniowski w każdej szkole wymaga wsparcia ze strony dyrekcji i nauczycieli. Takie życzliwe i merytoryczne wsparcie jest konieczne dla uczniów, ale zarazem korzystne dla całej społeczności szkolnej. Uczniowie mają często dobre pomysły na działania szkolne i pozaszkolne - trzeba im pomóc i wesprzeć radą.

Mniej znaczy więcej. Róbmy mniej, ale bardzo dobrze. To zasada, którą znacznie częściej niż polscy stosują fińscy nauczyciele. W szkole uczniowie nie potrzebują więcej stresu i presji – dostarczy im tego życie. Szkoła powinna uczyć dobrze, ale także w taki sposób, aby w życiu szkolnym i pozaszkolnym dziecka było też miejsce na luz, relaks, a nawet zwykłą nudę.

W 2017 roku około 1/6 abiturientów, czyli ponad 45 tysięcy uczniów w całej Polsce, nie zdało w pierwszym terminie podstawowej matury z matematyki. W roku 2016 odsetek ten był podobny, a w dwóch wcześniejszych latach – znacząco większy. Dostęp do studiów wyższych na wszystkich kierunkach, nawet na tych, które z matematyką nie mają nic wspólnego, został więc tym uczniom zamknięty lub mocno ograniczony. Czy z uwagi na skalę zjawiska nie stanowi to naruszenia prawa do edukacji?

Życie szkolne pełne jest paradoksów. Występują one nawet w najlepszych szkołach i są stosunkowo łatwe do obserwacji. To trochę jak w słynnym eksperymencie Erwina Schroedingera. Czyż szkolny kot nie może być jednocześnie żywy i martwy?