W ramach projektu współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego Fundacja Nauka i Wiedza udostępniła niedawno w sieci innowacyjne narzędzie do tworzenia prezentacji multimedialnych.  Ideą przedsięwzięcia jest stworzenie narzędzia, dzięki któremu ma szansę powstać duża, spójna i merytorycznie wiarygodna baza multimedialnych zbiorów edukacyjnych. To coś jakby taki edukacyjny „YouTube”.

W Warszawie odbyła się międzynarodowa konferencja sieci organizacji pozarządowych i rządowych NECE – Networking European Citizenship Education Siła obywateli – wyrównywanie szans poprzez edukację obywatelską. Jak dotrzeć do grup z ograniczonym dostępem do edukacji?. Wydarzenie to współorganizowały Centrum Edukacji Obywatelskiej, Instytut Spraw Publicznych oraz Federalna Agencja na rzecz Rozwoju Edukacji Obywatelskiej w Niemczech.

Istnieje szkoła, w której uczniowie zdobywają wiedzę na przedmiotach takich jak „Bycie, Przestrzeń i Czas”, „Sporty dla Umysłu” lub „Tak To Działa”. To niezwykłe miejsce znajduje się w Nowym Yorku i nazywa się Quest to Learn. Natomiast, co może zdziwić wiele osób, istotnym (być może najważniejszym) elementem procesu kształcenia w tej szkole są gry.

W polskiej szkole smartfony, tablety i czytniki e-booków są traktowane z podejrzliwością. Technologia "przyjazna" dla edukacji to typowy komputer szkolny, kilkuletni PC. Tymczasem poza szkołą, uczniów otacza coraz większa różnorodność e-narzędzi, które mieszczą się w kieszeni. Konieczność stosowania multimediów oraz nowoczesnych technik w kontekście np. nauczania historii dostrzegają i z sukcesem wprowadzają takie instytucje jak Muzeum Powstania Warszawskiego. Czy polska szkoła sprosta wyzwaniu, jakie niesie ze sobą era mobilnego internetu?

Czy gry mają cokolwiek wspólnego z uczeniem (się)? Jakie jest ich miejsce w krajobrazie edukacyjnym? W tej kwestii wypowiedzieli się uznani amerykańscy badacze tematu, nauczyciele ze szkół wykorzystujących gry jako narzędzia dydaktyczne oraz firmy rozwijające gry edukacyjne. Wydaje się, że jest to wciąż mało odkryty obszar dydaktyki.

Zaczęło się od trzech afrykańskich chat, wypełnionych eksponatami przywiezionymi z Afryki. Wolontariusze Salezjańskiego Wolontariatu Misyjnego Młodzi Światu, którzy powrócili z misji w odległych zakątkach świata, pragnęli przenieść do Polski elementy afrykańskiej rzeczywistości i podzielić się swoim misyjnym doświadczeniem z jak największą ilością osób.