Na blogu gamification.co, który promuje uczenie się za pomocą gier i reguł z nich się wywodzących, Andrew R. Proto, nauczyciel przedmiotów ścisłych i były pracownik firmy Apple, dzieli się refleksjami związanymi z dwoma zagadnieniami: rolą technologii oraz poziomem motywacji w nauczaniu opartym o gry. Pojęcie gamification rozumiane jest przez niego jako proces używania myślenia strategicznego (game thinking) i zasad obowiązujących w grach do rozwiązywania problemów i angażowania uczących się.

Od samego mierzenia nic nie rośnie, wie to każdy ogrodnik. Aby rośliny dobrze się rozwijały trzeba je podlewać, nawozić, wyrywać chwasty, przycinać i zwalczać szkodniki. Podobnie rzecz się ma ze szkolną nauką. Inne aktywności rozwijają poszczególne kompetencje, a inne służą ewaluacji.

Wiele osób, w tym nauczyciele i rodzice, a także niektórzy naukowcy, nie uważa informatyki za niezależną naukę, a zatem także, za szkolny przedmiot. Wiele z tych osób myli i utożsamia informatykę z technologią informacyjno-komunikacyjną i sprowadza edukację informatyczną do udostępniania uczniom i nauczycielom komputerów i Internetu w szkole i w domu. Nie odróżniają oni stosowania komputerów i sieci Internet od studiowania podstaw informatyki.

Edukacja globalna pomaga młodym ludziom zrozumieć, jak funkcjonuje współczesny świat, w jaki sposób każdy z nas jest powiązany z innymi regionami świata. Dzięki edukacji globalnej młodzi ludzi poznają zagadnienia praw człowieka, zmian klimatu, migracji, handlu międzynarodowego. Dowiadują się m.in. co łączy ich z rówieśnikami na innych kontynentach, gdzie i w jakich warunkach produkowane są ich ubrania, jaki związek ze zmianami klimatu mogą mieć żarówki energooszczędne.

Internet staje się kluczowym narzędziem rozwoju i edukacji młodzieży, której nowe technologie i sieć towarzyszą niemal od narodzin. Aby był aktualnym i w miarę pełnym narzędziem nauki dla polskich uczniów, powinniśmy zadbać o to, aby znalazły się w nim bogate zasoby edukacyjne porządnej jakości i najlepiej w języku ojczystym. Pytanie, czy mają to być zasoby otwarte (np. na wolnych licencjach), czy zamknięte (np. na platformach wydawców), jest dla mnie mniej istotne. W tej chwili problemem jest jeszcze brak szerokich zasobów, albo inaczej – wielki edukacyjny śmietnik zasobów przeciętnej jakości, nieraz błędnych, z których najczęściej korzystają uczniowie wobec braku innych, poważniejszych materiałów.

Drama jest uznawana za jedną z najbardziej atrakcyjnych metod edukacyjnych. Właśnie na niej i na teatrze oparty jest nowatorski projekt nauczania języka niemieckiego z piosenkami Marleny Dietrich. The Blue Angel – zapożyczający nazwę z jednego z najgłośniejszych filmów z udziałem tej gwiazdy – to wymyślony w Polsce spektakl edukacyjno-artystyczny, który wnosi nową jakość do nauki języka i jest świetnym przykładem zastosowania edutainment w nauczaniu.