Skuteczność edukacji jest podstawową sprawą dla nauczycieli i szkoły. Obok ekonomiczności jest ważnym składnikiem efektywności kształcenia. Napisano o tym już wiele. Wydaje się, że jednym z czynników sprzyjających podnoszeniu skuteczności działań edukacyjnych są nowe technologie. Ale czy zbyt często nie traktujemy TIK jako panaceum na bolączki szkoły, próbując na siłę dowieść, że jesteśmy już nowocześni i skuteczni? Czy faktycznie wykorzystywanie nowoczesnych urządzeń w edukacji zawsze trwale motywuje do pracy i wysiłku oraz poprawia jej jakość i skuteczność?

Można o rodzicach tak: hamulcowi zmian w edukacji. Można też inaczej, pozytywnie szukając odpowiedzi na pytanie, co zrobić, aby stali się sojusznikami zmian w polskiej szkole? Jak przekonać ich do zostania ambasadorami idei służących nie tylko ich dzieciom, ale całemu społeczeństwu?

Liczy się charakter. A co to jest? Coś, co obserwujemy w naszych zachowaniach bez względu na to, czy nas ktoś widzi, czy nie. Albo inaczej: prawdziwy charakter to sposób, w jaki się zachowujemy, gdy nikt nas nie widzi. Wtedy ujawniają się jego prawdziwe cechy. To efekt wyznawanych przez nas pryncypiów, wartości, zasad, nawyków i przekonań. A jakie elementy decydują o nim?

Jak się okazuje, nie wszystko co robimy, jest skuteczne, pomaga uczniom i doprowadza do osiągnięcia ważnych, nie tylko politycznych celów. Ponad miarę wystandaryzowana edukacja, oparta na współzawodnictwie i ciągłym ocenianiu zabija kreatywność i wyobraźnię ucząc szablonowego sposobu myślenia. Co w takim razie jest właściwym działaniem?

Polacy, znowu nic się nie stało (jak co roku), jedynie egzaminy centralne należy zlikwidować... Rozumiem, że tej wiosny we wszystkich krajach Unii Europejskiej matury z matematyki nie zdało po ok. 30%. To tłumaczyłoby ten wynik i w Rzeczpospolitej. Bo przecież nie może wpłynąć na ten wynik li tylko postanowienie ministry, żeby podnieść stopień trudności egzaminu dojrzałości z jednego przedmiotu.

Nauczyciele boją się, że technologie cyfrowe zniszczą ich autorytet – był to jeden z podstawowych wniosków z badań, które przeprowadziłem wraz z moim zespołem wśród nauczycieli i dyrektorów w województwie małopolskim. Bardzo wielu pedagogów, z którymi rozmawialiśmy, rezygnowało z wykorzystywania narzędzi cyfrowych na swoich lekcjach, bo świadomie lub nieświadomie obawiali się, jak to wpłynęłoby na ich autorytet. Lęk ten występował w trzech wariantach – postaram się je opisać trochę bardziej szczegółowo.