fot. Fotolia.com

O tym, że dziecko doświadcza dokuczania w szkole bądź dokucza innym kolegom i koleżankom, rodzice dowiadują się zdecydowanie zbyt późno. Nie zawsze potrafią także poradzić sobie z tą informacją – na przykład bagatelizują ją albo – wręcz przeciwnie – działają impulsywnie i gwałtownie, nie próbując najpierw porozmawiać i zrozumieć. Jak rodzice mogą poradzić sobie z problemem dokuczania w szkole?

fot. Fotolia.com

Jak zdecydować, czy twoje dziecko powinno pójść do pierwszej klasy (i nie czuć się winną)? Kiedy nie ma się dziecka w tym wieku, to tak naprawdę całe zamieszanie związane z reformą jakoś przechodzi bokiem. I całkiem chyba słusznie. Każda mama skupia się na potrzebach danego wieku swojej pociechy. Ja dzisiaj skupię się na tych biednych zerówkowiczach i na ich dylematach.

fot. Fotolia.com

Pani minister Anna Zalewska, osobiście i za pośrednictwem poradnika publikowanego na stronach MEN, przypomina rodzicom, że mogą zostawić swoje dzieci na drugi rok w pierwszej klasie, bądź zerówce przedszkolnej. Owszem, mogą, ale elementarna uczciwość wymaga także powiedzenia rodzicom, że decyzja o powtarzaniu przez dziecko roku, nie powinna być podejmowana pochopnie, tylko dlatego, że uchwalona w pośpiechu, bez stosownych konsultacji, zmiana ustawy o systemie oświaty daje taką możliwość. Należy wskazywać również negatywne skutki takiego rozwiązania. A jest ich sporo…

fot. domena publiczna - Pixabay.com

Święta tuż tuż... Grudzień przed Wigilią to pora, gdy masowo rzucamy się do sklepów w poszukiwaniu prezentów lub przeszukujemy sklepy internetowe w tymże samym celu. Zobaczcie, jakie propozycje przygotowałem dla tych rodziców, dla których prezent kupowany dziecku powinien być jednocześnie inwestycją w edukację nakierowaną na tzw. umiejętności XXI wieku.

fot. Fotolia.com

Islandia, otoczona z wszystkich stron morzem, również zmaga się z problemem agresywnych zachowań w szkołach. W ramach projektu "Nienawiść. Jestem przeciw" organizowanego przez Centrum Edukacji Obywatelskiej uczestniczyłam w wizycie studyjnej w islandzkiej szkole. Miałam zwrócić uwagę na metody stosowane przez Islandczyków w walce z przemocą, mową nienawiści, wykluczeniem społecznym (zwłaszcza w odniesieniu do uczniów). Czy można zaobserwować jakieś podobieństwa, poszukać dobrych praktyk pod kątem naszych polskich realiów i wyzwań?

fot. Fotolia.com

Zagrożenia, jakie wiążą się ze stosowaniem kar wydają nam się jasne. Ich destrukcyjne skutki łatwiej nam zrozumieć. Trudniej dostrzec negatywne konsekwencje używania nagród. Tymczasem należą one do tej samej grupy zewnętrznych motywatorów, służących do odgórnego sterowania naszymi zachowaniami. Podobnie jak kary pozbawiają nas poczucia sprawstwa. Służą wymuszaniu określonych zachowań. Kary wymierzane są za brak posłuszeństwa – nagrody przydzielane są za jego obecność.