fot. sxc.hu

Z punktu widzenia dorosłego dzieci to irracjonalne, skupione na sobie i niezbyt mądre stworzenia. Tymczasem można je raczej porównać do „działu badań i rozwoju gatunku ludzkiego”, podczas gdy dorośli zajmują się „produkcją i zarządzaniem”.

(C) Edunews.pl - INSPIR@CJE WCZESNOSZKOLNE

Społeczność szkolna to coś więcej niż tylko nauczyciele i uczniowie uczęszczający do szkoły. To także rodzice, o których szkoła nie może zapominać, podobnie jak rodzice nie mogą oddać dzieci do szkoły tylko po to, by mieć „problem z głowy”. Rodzice powinni być zaangażowani w życie szkoły, zaś nauczyciele powinni wychodzić do rodziców z propozycjami i działaniami wspierającymi aktywizację i rozwój uczniów.

(C) Edunews.pl - INSPIR@CJE WCZESNOSZKOLNE

Jak zapanować nad „rozbrykanymi” dziećmi w szkole podstawowej? Pewnie niejeden nauczyciel ma z tym spory problem. Oczywiście nie ma idealnych rozwiązań, ale niekiedy z pomocą mogą przyjść technologie edukacyjne. Prezentujemy dziś pewien sposób radzenia sobie z ocenianiem zachowania dzieci, który udaje się wdrażać w wielu szkołach dzięki wykorzystaniu aplikacji Class Dojo.

fot. Fotolia.com

Wraz z dynamicznym rozwojem nowoczesnych technologii, pojawieniem się Internetu młode pokolenie – pokolenie sieci – w zupełnie inny sposób postrzega świat, uczy się i czego innego potrzebuje. Mózg młodego człowieka rozwija się inaczej niż nasz, gdyż poddawany jest innego rodzaju bodźcom. Pokolenie sieci ogląda mniej telewizji, a więcej korzysta z nowych cyfrowych rozwiązań. Dzięki technologii wchodzi w interakcje.

fot. sxc.hu

Publikacja „Rozwój społeczno-emocjonalny w pierwszych sześciu latach życia. Perspektywa jednostki, rodziny i społeczeństwa”, autorstwa Magdaleny Czub i Joanny Matejczuk ma na celu przedstawienie wczesnego rozwoju społeczno-emocjonalnego dziecka, z uwzględnieniem szerokiego kontekstu społecznego, w którym rozwój ten zachodzi.

fot. Fotolia.com

Pierwsze lekcje niemieckiego w klasie I gimnazjum były dla mnie szokiem - nie ma podręczników, nie ma lekcji organizacyjnej, można swobodnie jeść i pić, oraz korzystać z telefonu. Zamiast pierwszych zajęć wyrywkowo notuję to, co usłyszę, bo nie wiem czego się spodziewać. Kolejnym zaskoczeniem była nauka bez jasnego schematu, elastyczna, na początku poprzez piosenki. Następnie miałem pisać dłuższe zadania; całe po niemiecku, po czym byłem już kompletnie otępiały, bo w klasie pierwszej gimnazjum miałem pierwszy w życiu kontakt z tym językiem.