fot. domena publiczna - Pixabay.com

Nie od dziś wiadomo, że uczniowie lubią się dobrze bawić. Niestety szkolna codzienność wymaga od nich zupełnie innych zachowań. Niektóre gimnazjalne lekcje w powszechnym przekonaniu szczególnie nie nadają się do zabawy – fizyka, matematyka, ale również historia, której uczę zaledwie od roku. Może właśnie dlatego, w ramach poszukiwania własnego sposobu na historię, postanowiłam sprawdzić, jak zostanie przez uczniów przyjęta lekcja powtórzeniowa w formule klasowego turnieju, wzorowanego na popularnej kilka lat temu grze telewizyjnej „Awantura o kasę”.

fot. CC-BY-SA - ZSS w Kowanówku

W świecie nowoczesnych technologii programowanie stało się umiejętnością niezbędną w XXI wieku. Wszyscy zdajemy sobie sprawę, że przyszłość naszej cywilizacji to przyszłość cyfrowa. Wobec tego musimy wyposażyć również uczniów niepełnosprawnym intelektualnie w takie umiejętności, które pozwolą im samodzielnie funkcjonować we współczesnym świecie.

(C) Edunews.pl

Wielu z nas jest wzrokowcami, lubimy oglądać różnorodne obrazy i obrazki. Ale większość z nas nie jest świadoma tego, że narysowanie tego, o czym myślimy, rysowanie swoich myśli - wspiera i zapamiętywanie i pomaga w uczeniu się. Chcesz sprawdzić? Spróbuj narysować sobie notatkę z jakiegoś wystąpienia, wydarzenia, itp. Zdziwisz się, jak wiele informacji zakodowałeś/aś w swoim rysunku.

fot. Fotolia.com

Zmiany w szkole są częścią dnia codziennego, powinniśmy się zatem do nich przyzwyczaić. Jeśli one nie następują, to nie jest to dobry sygnał – być może szkoła stoi w miejscu i nie rozwija się. Nie ma bowiem idealnego rozwiązania, które możemy wdrożyć na lata. Jak zacząć coś zmieniać na poziomie szkoły? Po pierwsze trzeba ze sobą rozmawiać i stwarzać nauczycielom i uczniom przestrzeń do działania i wprowadzania innowacji.

fot. Specjalni.pl

Nie możemy zapomnieć, że autyzm dotyka zarówno dzieci nisko, jak i bardzo wysoko funkcjonujące. O Zespole Aspergera natomiast mówimy w odniesieniu do osób, które pozostają w normie intelektualnej, mówią płynnie, chociaż ze specyficzną melodią w głosie i nie są społecznie wyobcowane. Ich zachowania społeczne natomiast można określić jako dziwne, niezrozumiałe lub znacznie różniące się od przeciętnych osób. Wszystkich zachowań społecznych i właściwych relacji musimy takie osoby uczyć często przez całe życie, gdyż nie są one dla nich tak oczywiste. Do tej kategorii zalicza się ludzi o bardzo różnym poziomie inteligencji. Niektóre osoby z ZA mają naprawdę duże możliwości intelektualne i często osiągają sukcesy w świecie nauki.

Fot. Joanna Krzemińska

Co zrobić, by młodzi ludzie zechcieli częściej sięgać po książki? Rozmawiać? Zachęcać? Inspirować? A może przygotować wspólnie „żywe okładki”? Przy okazji odbywającej się 10 czerwca Akcji Masowego Czytania „Jak nie czytam, jak czytam” zaproponowałam uczniom kilka dodatkowych mini-projektów.