Ostatnio sporo się słyszy o programowaniu w polskich mediach. Między innymi za sprawą Tygodnia Kodowania, który obchodziliśmy w całej Europie od 15 do 23 października. W samej akcji Tydzień Kodowania – codeweek.eu wzięło udział ponad pół miliona osób z 46 krajów.

Stosunkowo mało słyszymy w mediach edukacyjnych o tym, jak nowe technologie mogą pomóc w nauczaniu osób niepełnosprawnych, a jeszcze mniej o tym, czy wykorzystanie TIK w edukacji dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi przynosi dobre owoce lub jakie warunki trzeba spełnić, aby takie owoce przynosiło. Oczywiście najlepiej jest łączyć tradycyjne narzędzia dydaktyczne z tymi bardziej nowoczesnymi – trzeba eksperymentować, która formuła wydaje się dydaktycznie najbardziej odpowiednia.

Rozpoczęłam pracę z klasą pierwszą, w której przeważają sześciolatki. Aby uatrakcyjnić zajęcia utrwalające podział wyrazów na sylaby przyniosłam płytkę Makey Makey. To światowy wynalazek i nietypowy Midi kontroler. Choć wygląda niepozornie zastosowań na lekcjach może mieć dziesiątki.

(C) Edunews.pl

Czy programowanie może cieszyć? Czemu nie. Przecież jest aktem tworzenia, próbą uruchomienia i organizacji wirtualnego świata. Obserwując dzieci kodujące w programie Scratch, z łatwością zauważymy, że już po krótkim czasie czynności te przynoszą im ogromną radość i satysfakcję. Czy równie mocno cieszy nauczycieli?

CC-BY-SA Superbelfrzy RP

Tego jeszcze nie było. 1 października br. Superbelfrzy zorganizują dwunastogodzinny maraton edukacyjny w internecie – konferencję Edu Moc Online 2016. To wydarzenie to kilkanaście równocześnie odbywających się webinarów (wideokonferencji), które rejestrować będą spotkania, rozmowy, warsztaty. Niech moc będzie z wami.

(C) Edunews.pl

Koncepcja funkcjonowania szkoły Collegium Futurum powstała w roku 2008. A pierwsze zajęcia rozpoczęły się we wrześniu 2010. Swoim programem projekt obejmował zarówno gimnazjum, jak i liceum. Oparty został na modelu kształcenia hybrydowego łączącego tradycyjną edukację z edukacją w sieci i w przestrzeni publicznej. Model ten wykorzystuje tradycyjne środowisko szkolne, wirtualny kampus z cyfrowymi zasobami oraz przestrzeń społeczną. Obecnie funkcjonuje jako projekt, którego elementy wdrażane są w wybranych polskich szkołach w różnym zakresie.