Ukazała się publikacja poświęcona amerykańskim doświadczeniom we wprowadzaniu reformy edukacji No Child Left Behind - Aby żadne dziecko nie pozostało w tyle. Wydana przez Wolters Kluwer Polska pozycja pozwala na zapoznanie się z rozwiązaniami zarówno w sferze polityki oświatowej, jak i codziennej praktyki organizacyjno-pedagogicznej w szkołach i uczelniach wyższych.

Gdy uczniowie pracują na domowych komputerach z dostępem do internetu, osiągają zwykle lepsze wyniki w nauce niż rówieśnicy, którzy dostęp do internetu mają okazjonalnie w szkole lub innych punktach dostępu. Badania przeprowadzone przez brytyjską e-Learning Foundation potwierdziły hipotezę, którą od dawna stawiało wielu edukatorów zajmujących się TIK w edukacji.

Na świecie każde duże liczące się muzeum ma swój "odpowiednik" w wirtualnym świecie. W Polsce poziom cyfryzacji zasobów muzealnych jest wciąż na bardzo niskim poziomie. Ten stan zmienić ma program digitalizacji dóbr kultury realizowany przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W forpoczcie cyfryzacji swoich zasobów są też warszawskie muzea.

Howard Gardner mówi: jako badacz i psycholog zgłębiałem tajniki ludzkiego umysłu. Badałem jego rozwój, organizację i to, jak wygląda w pełni swego rozwoju. Obserwowałem, jak ludzie zdobywają wiedzę, jak wykorzystują kreatywność, jak kierują innymi, jak zmieniają swój i cudzy umysł. Od czasu do czasu  przedstawiałem poglądy na temat tego, jak umysł powinien funkcjonować.

Zacznijmy od prostego pytania: co jest najważniejsze w szkole? Sądząc po praktyce, przeliczając poświęcany czas i pieniądze - odpowiedź nasuwa się taka: najważniejsze w szkole to programy (i ich realizacja) oraz podręczniki. Słabo w tym wszystkim wypada zainteresowanie się Człowiekiem. Potrzeby dzieci – uczniów realizowane są dość marnie.

Żegnając tegorocznych gimnazjalistów zadałem im pytanie, które usłyszałem na konferencji prowadzonej przez Marshalla Goldsmitha. Na pytanie: Ilu z was chciałoby, aby ludziom na świecie żyło się lepiej, dostatnio i szczęśliwie, wszyscy podnieśli ręce. Uczniów też o to zapytałem. Zdawałoby się, że odpowiedź może być jedna. Ku mojemu zaskoczeniu, niewielu zareagowało.