Europejskie Ramy Kwalifikacji - w myśl idei uczenia się przez całe
życie - ujmują skalę kwalifikacji zdobywanych zarówno w ramach
kształcenia formalnego (szkoła), jak i poza nim (szkolenia,
doświadczenie zawodowe). W ramach kwalifikacji liczy się efekt uczenia
się (czyli to, co faktycznie wiemy, rozumiemy i potrafimy zrobić), a
nie sposób, w jaki uzyskaliśmy kwalifikacje.
Europejskie ramy kwalifikacji są wspólnymi europejskimi ramami
odniesienia, wiążącymi systemy kwalifikacji poszczególnych krajów. Dzięki nim
kwalifikacje stają się bardziej czytelne i łatwiejsze do zrozumienia w
różnych państwach i systemach w Europie. Ich dwa główne cele to:
promocja mobilności obywateli pomiędzy krajami oraz ułatwianie im
uczenia się przez całe życie.
Badanie jakości powietrza, wody, stanu zanieczyszczenia środowiska,
warsztaty meteorologiczne i lekcja angielskiego o równości płci - to
przykładowe inicjatywy, które już podejmują polskie szkoły w ramach
Edukacji na temat Zrównoważonego Rozwoju – programu ONZ, którego celem
jest kształtować harmonijne społeczeństwo przyszłości.
Żyjemy w świecie, który jest w coraz większym stopniu globalny.
Ogólnoświatowa współzależność zwiększa się; nasze życie jest coraz
bardziej splecione z życiem innych ludzi na całym świecie. Ale
jednocześnie w tym świecie zwiększają się rozbieżności i nierówność. Globalne problemy i wyzwania – bieda, zrównoważony rozwój, pokój – wymagają rozwiązań ogólnoświatowych.
Edukacja przez całe życie święci triumfy w Wielkiej Brytanii. Okazuje
się, że coraz więcej dorosłych osób dostrzega wartość w
różnego rodzaju aktywnościach edukacyjnych, nie tylko związanych z własnym rozwojem zawodowym. Zmiana w zachowaniach społecznych
została dostrzeżona przez rząd, który zaangażował do wspierania edukacji nieformalnej aż sześć ministerstw.
We współczesnym świecie edukacja nieformalna decyduje nieraz o życiowym sukcesie lub porażce. Nie wystarczy
to, czego uczymy się w szkołach i na uczelniach - zbyt często
przekazywane podczas zajęć wiedza i umiejętności są zbyt oderwane od
rzeczywistości pędzącego naprzód świata. Powinniśmy więc sami dbać
o uzupełnianie edukacyjnych braków, i to od najwcześniejszych lat.
Świat epoki cyfrowej żyje bardzo rozmaitymi problemami techniki,
informatyki, Internetu i wieloma innymi ważnymi sprawami. Rodzi to
nowe wyzwania i trudne problemy. Człowiek jednak żył, teraz i jutro
będzie żył w kontakcie z przyrodą i innymi żywymi organizmami. I będzie
pragnął poznać siebie samego. Czy można teraz mniej lub kiepsko uczyć
się biologii?
Europejskie Ramy Kwalifikacji - w myśl idei uczenia się przez całe
życie - ujmują skalę kwalifikacji zdobywanych zarówno w ramach
kształcenia formalnego (szkoła), jak i poza nim (szkolenia,
doświadczenie zawodowe). W ramach kwalifikacji liczy się efekt uczenia
się (czyli to, co faktycznie wiemy, rozumiemy i potrafimy zrobić), a
nie sposób, w jaki uzyskaliśmy kwalifikacje.
Europejskie ramy kwalifikacji są wspólnymi europejskimi ramami
odniesienia, wiążącymi systemy kwalifikacji poszczególnych krajów. Dzięki nim
kwalifikacje stają się bardziej czytelne i łatwiejsze do zrozumienia w
różnych państwach i systemach w Europie. Ich dwa główne cele to:
promocja mobilności obywateli pomiędzy krajami oraz ułatwianie im
uczenia się przez całe życie.
Badanie jakości powietrza, wody, stanu zanieczyszczenia środowiska,
warsztaty meteorologiczne i lekcja angielskiego o równości płci - to
przykładowe inicjatywy, które już podejmują polskie szkoły w ramach
Edukacji na temat Zrównoważonego Rozwoju – programu ONZ, którego celem
jest kształtować harmonijne społeczeństwo przyszłości.
Żyjemy w świecie, który jest w coraz większym stopniu globalny.
Ogólnoświatowa współzależność zwiększa się; nasze życie jest coraz
bardziej splecione z życiem innych ludzi na całym świecie. Ale
jednocześnie w tym świecie zwiększają się rozbieżności i nierówność. Globalne problemy i wyzwania – bieda, zrównoważony rozwój, pokój – wymagają rozwiązań ogólnoświatowych.
Edukacja przez całe życie święci triumfy w Wielkiej Brytanii. Okazuje
się, że coraz więcej dorosłych osób dostrzega wartość w
różnego rodzaju aktywnościach edukacyjnych, nie tylko związanych z własnym rozwojem zawodowym. Zmiana w zachowaniach społecznych
została dostrzeżona przez rząd, który zaangażował do wspierania edukacji nieformalnej aż sześć ministerstw.
We współczesnym świecie edukacja nieformalna decyduje nieraz o życiowym sukcesie lub porażce. Nie wystarczy
to, czego uczymy się w szkołach i na uczelniach - zbyt często
przekazywane podczas zajęć wiedza i umiejętności są zbyt oderwane od
rzeczywistości pędzącego naprzód świata. Powinniśmy więc sami dbać
o uzupełnianie edukacyjnych braków, i to od najwcześniejszych lat.
Świat epoki cyfrowej żyje bardzo rozmaitymi problemami techniki,
informatyki, Internetu i wieloma innymi ważnymi sprawami. Rodzi to
nowe wyzwania i trudne problemy. Człowiek jednak żył, teraz i jutro
będzie żył w kontakcie z przyrodą i innymi żywymi organizmami. I będzie
pragnął poznać siebie samego. Czy można teraz mniej lub kiepsko uczyć
się biologii?
