„Co dzisiaj robimy?” - pyta Ania. Zastanawiam się przez chwilę i mówię: „Ja muszę się zająć kilkoma sprawami przy domu, Ty - jeśli chcesz - idź do zwierząt. Spotkamy się wieczorem”. Wychodzę przed dom i zaczynam porządkować. Zbliża się noc - czas, kiedy pojawiają się nasi wrogowie. Ania lubi walczyć z "dziadami", jak ich nazywa, a ja zazwyczaj jestem gdzieś nieopodal i wkraczam do akcji, jeżeli zajdzie taka potrzeba. Biegamy po łące uzbrojeni w diamentowe miecze, na głowach mamy hełmy, a nasze ciała okrywają zbroje. W naszych sześciennych bohaterach trudno dostrzec trzydziestokilkuletnich nauczycieli...

fot. Centrum Edukacji Obywatelskiej

Prowadzą teatr dobrych słów, sztafety dyskusji, czytają maluchom książki, zakładają ogródki z ziołami, opiekują się pszczołami, sprzedają zdrową żywność, rozmawiają ze świadkami historii, uwieczniają w kronikach sportowych dawne aktywności fizyczne. A przy tym uczą się współpracy, wyrażania głośno swojego zdania, radzenia sobie z wyzwaniami, wrażliwości na innych. Tak działają uczniowie i uczennice z całej Polski, którzy spotkali się w Warszawie na XVII Ogólnopolskiej Prezentacji Projektów Młodzieżowych, organizowanej przez Centrum Edukacji Obywatelskiej (CEO).

Jeszcze kilkadziesiąt lat temu przeciętny uczeń spędzał w szkole na krześle trzy razy mniej niż obecnie. Skoro dłuższy czas spędza w szkole, to pojawia się pytanie, czy czegoś jednak nie traci w swoim rozwoju, tego co znajduje się poza szkołą. Jak zatem „odkrzesławiać” uczniów i odkrywać to, co znajduje się obok szkoły lub zupełnie poza nią?

fot. Fotolia.com

Mistrzem stajemy się wtedy, gdy o najbardziej skomplikowanych sprawach możemy mówić w sposób prosty, żeby wszyscy zrozumieli i mogli za tym pójść. Przez pierwsze 50 lat życia człowiek się uczy, a potem już można zacząć o spuściźnie… I to ma związek z byciem Mistrzem - mówiła Iwona Majewska-Opiełka podczas III Kongresu Tutoringu w Warszawie. Mistrz musi mieć jakąś spuściznę. A to łączy się z potrzebą sensu życia, nadania mu jakiejś wyższej wartości.

fot. Fotolia.com

Blaski bywają pożyteczne, ale gdy przejadą po oczach to oślepiają. Podobnie jest z ludzkim egoizmem. To jest postawa skierowana na siebie samego. To zabieganie i troska o własny interes. Gdzie jest zagrożenie w tej trosce? Jakie jest miejsce egoizmu w edukacji i wychowaniu? Jakie są blaski i ciemne strony naszego egoizmu?

fot. Fotolia.com

Wychowujemy młodych ludzi dla świata, dla ich przyszłości. Ale przyszłość to wielka niewiadoma. Jakie więc obierać priorytety, cele, jakie modelować postawy i wartości? Dzieci, które rozpoczęły edukację szkolną w tym roku – około roku 2030 wypełnią swoimi talentami i umiejętnościami rynek pracy, usług, kultury. Będą tworzyć, leczyć, sprzedawać, budować, rządzić…