Kiedyś na podwórku zdobywaliśmy kompetencje społeczne. Wymyślaliśmy zabawy, ustalaliśmy reguły i sami pilnowaliśmy ich przestrzegania. Nie obywało się bez gniewu i zabierania swoich zabawek i pójścia na swoje podwórko. W podwórkowej szopie uczyliśmy się majsterkowania, robiliśmy karmniki, zabawki i różne eksperymenty. Okazja do pozaformalnej edukacji politechnicznej. Pomagali starsi koledzy, jakiś wujek, sąsiad itd. Na wsi kowal, stolarz, garncarz. Tego już nie ma. Warto odtworzyć w nowych realiach.

Akademia Życia to miejsce w centrum Polski, gdzie osoby z niepełnosprawnością ruchową przygotowują się do samodzielnego życia. To szansa dla młodych osób, które z powodu niepełnosprawności są zależne od innych ludzi – w sensie organizacyjnym, zawodowym, ekonomicznym i prywatnym.

Są niemal wszędzie. W małych i dużych miastach, przy szkołach w formie izb pamięci i w wielofunkcyjnych obiektach edukacyjnych. Hipernowoczesne i z tradycyjnymi ekspozycjami. Państwowe i prywatne. Poświęcone miastom, konkretnym osobom, gałęziom gospodarki, zdarzeniom, instytucjom i całym społecznościom. Dziś na nowo je definiujemy i nadajemy nowe funkcje.

(C) Edunews.pl

Nauczyciele i uczniowie mogą już zwiedzać nową wystawę w Centrum Nauki Kopernik w Warszawie. Zatytułowana została "Płyń lub giń", a jej celem jest pogłębić naszą wiedzę na temat wody i pokazać, że dzięki nauce potrafimy nad wodą zapanować.

Film, w którym niepełnosprawni bohaterowie dzielą się swoimi doświadczeniami z wypadków i życia na wózku to materiał edukacyjny dostępny dla nauczycieli ze szkół w całej Polsce. Do filmu opracowano również scenariusz lekcji. Realizatorem projektu „Bezpiecznik Szkolny” jest Fundacja im. Doktora Piotra Janaszka PODAJ DALEJ z Konina.

„Co dzisiaj robimy?” - pyta Ania. Zastanawiam się przez chwilę i mówię: „Ja muszę się zająć kilkoma sprawami przy domu, Ty - jeśli chcesz - idź do zwierząt. Spotkamy się wieczorem”. Wychodzę przed dom i zaczynam porządkować. Zbliża się noc - czas, kiedy pojawiają się nasi wrogowie. Ania lubi walczyć z "dziadami", jak ich nazywa, a ja zazwyczaj jestem gdzieś nieopodal i wkraczam do akcji, jeżeli zajdzie taka potrzeba. Biegamy po łące uzbrojeni w diamentowe miecze, na głowach mamy hełmy, a nasze ciała okrywają zbroje. W naszych sześciennych bohaterach trudno dostrzec trzydziestokilkuletnich nauczycieli...