Matura ma coraz więcej wspólnego z dawnymi ludowymi rytuałami. Budzi głównie skojarzenia z obrzędem przejścia, poprzez który młody człowiek wkracza dostojnie w dorosłość. Kiedyś zamykała pewien etap kształcenia, a dziś, czy na pewno służy kształceniu młodzieży? Coraz więcej osób uważa, że matura jest już tylko ułomną formą i namiastką sprawdzania wiedzy nabytej w szkole. Jej jedyny sens dzisiaj sprowadza się do bycia ogólnopolskim egzaminem na wyższe uczelnie. Czy jest w ogóle potrzebna?

Pięć lat temu zacząłem swoją przygodę z Edunews.pl, bardzo udaną. Od początku chciałem tworzyć medium poświęcone szeroko rozumianej edukacji, w którym toczyć się będzie debata o sprawach ważnych i bardzo ważnych, bo dotyczących rozwoju dzieci, młodzieży i osób dorosłych (bo przecież uczymy się przez całe życie). Z okazji 5-lecia Edunews.pl zapraszam na jubileuszową konferencję „Inspir@cje 2013 - Jak uczynić polską szkołę jeszcze lepszą?“ (21-22.06.2013).

Dzisiaj jest takie szczególne święto, w którym powinniśmy być dumni nie tylko z Polski, ale i Polaków, a zwłaszcza z ich przedsiębiorczości oraz sukcesów. Pomimo czarnowidztwa chętnie uprawianego przez polityków, bałaganu i zamieszania, do którego nieraz przyczyniają się i rządzący, Polacy radzą sobie w swoim kraju całkiem nieźle. Jedynie może co nam słabiej idzie to komunikowanie się ze sobą.

Czas pracy nauczyciela od dawna budzi zazdrość. Na forach aż kipi od złośliwych uwag pod kątem „tych nierobów“, co to mają „aż tyle czasu wolnego“. Co jakiś czas pojawiają się propozycje zmian, które mają „urealnić“ czas godziny pracy nauczycieli. Pewnie dlatego Ministerstwo Edukacji Narodowej chce, aby nauczyciele rozliczali się bardziej drobiazgowo z własnego czasu. Ale... czy aby na pewno zajmując się czasem pracy nauczycieli przyczynimy się do rozwiązania istniejących problemów polskiej edukacji?

Zasmuciło mnie zestawienie dwóch wczorajszych publikacji na temat przygotowania szkół dla sześciolatków – oficjalnej (NIK) i medialnej (Rzeczpospolita). Bitwa polsko-polska trwa w najlepsze i niestety kulami cały czas dostają dzieci. Wygląda na to, że najmniej przejmują się tym dziennikarze. Mają przecież dziennikarskie mięso i są szczęśliwi, że mogą trochę namieszać...

Rzadki to widok: sala wypełniona uczestnikami po brzegi, że aż nogi nie było gdzie wcisnąć. I jeszcze sporo osób poza salą przed telewizorem z relacją na żywo. Nie to nie obrady Sejmu (tam taki tłum robią za grubą kasę). Co to takiego? Debata o e-podręcznikach w siedzibie Gazety Wyborczej. Czy w tym temacie wiadomo coś więcej? Chyba tak, ale również wiemy, że ciągle jeszcze mało wiemy i dużo prac przed nami...