Szkoły

Polskie szkoły z mocą

fot. Ashoka

Są w Polsce szkoły, w których uczniowie wskazują, czego i jak chcieliby się uczyć oraz jak ma wyglądać ich szkoła. Szkoły, w których lekcje prowadzi się podczas górskich wędrówek albo zaczyna się je od swobodnego czytania. Nauczyciele i rodzice stawiają w nich na rozwój umiejętności społecznych, empatię i kreatywność. Teraz 6 takich szkół z Polski dołączyło do międzynarodowego programu Szkoły z mocą zmieniania świata prowadzonego przez Fundację Ashoka we współpracy z Fundacją BGK.

Konteksty istotne w projektowaniu przestrzeni szkolnej

fot. Fotolia.com

Badania, rozwój placówki edukacyjnej, przegląd dobrych i złych praktyk oraz refleksja – to powinno znajdować się u podstaw każdego działania podejmowanego w obszarze edukacji. Także na poziomie lokalnym, gdy zapada decyzja o budowie nowej szkoły lub o głębokiej zmianie, która łączy kilka szkół w nowej placówce oświatowej. Projektowanie przestrzeni służących do uczenia się powinno być poprzedzone analizami, które obejmą co najmniej trzy obszary działania szkoły.

Co słychać… w szkole?

fot. Fotolia.com

Szum akustyczny to suma dźwięków docierających do odbiorcy z różnych źródeł, odległości, o różnym poziomie natężenia tworząca chaos, niespójny wzorzec akustyczny (podobnie jak w centrach handlowych czy na ruchliwej ulicy). Część dźwięków z powodu habituacji (przyzwyczajania się) może być świadomie nierejestrowana, ale w całości powoduje zmęczenie i dekoncentrację uwagi, obniżające w znacznym stopniu ilość i jakość zapamiętywanych treści. Szum akustyczny wpływa negatywnie na procesy efektywnego uczenie się.

Klimat szkoły

Edukacja formalna jest zamknięta w przestrzeni – szkolnym budynku i jego otoczeniu. Co ta przestrzeń opowiada ludziom, którzy przebywają w danym miejscu? Poddajmy analizie klimat wyczuwany w przestrzeni publicznej szkoły. Zobaczymy co nam się podoba, a nad czym warto popracować. Jak to zrobić? Na przykład podczas uważnego spaceru "sensorycznego" po szkole.

Jak inspirować do działania?

fot. Fotolia.com

Dlaczego szkoła w Radowie Małym prowadzona przez Ewę Radanowicz stała się jedną z najciekawszych szkół w Polsce, a kierowana przez Jarka Pytlaka w Warszawie ceniona jest za autorską i jednocześnie oryginalną koncepcję pedagogiczną? Okazuje się, że miejsce funkcjonowania nie ma znaczenia i niekoniecznie musi być przekleństwem, czy atutem. Dlaczego więc jednym się udaje, a inni drepczą w miejscu, szukając przyczyn swoich niepowodzeń?

Ustawiamy ławki w różnych konfiguracjach

C) Edunews.pl

Ławka i krzesło to meble, które stanowią elementarne wyposażenie sali lekcyjnej niemal „od zawsze”. Dzieci w "swojej ławce" (bo tak o niej mówią) spędzają większą część życia uczniowskiego. Ławka, której wygląd zmieniał się na przestrzeni lat, kojarzona jest zazwyczaj z tradycyjnym ustawieniem: jedna za drugą z dwoma miejscami dla uczniów przy ławce - we wspomnieniach naszych dziadków spotykamy się ze słowami: "kolega ze szkolnej ławki"; "Janek zawsze siedział w ostatniej ławce"; "Ewa to ta prymuska z pierwszej ławki".

Mikroprzestrzeń sprzyjająca uczeniu się

Przestrzeń fizyczna szkoły, w której następuje proces uczenia się, nie może być jednolita dla wszystkich uczących się i dla wszystkich typów sytuacji edukacyjnych, z którymi uczniowie się spotkają. W niektórych pomieszczeniach po prostu nie sposób się dobrze uczyć (wpływ na to ma bardzo wiele czynników, np. akustyka, oświetlenie, niewygodne meble, obdrapane ściany etc.). Co nie oznacza, że takich miejsc nie da się, nawet niewielkim kosztem, poprawić.