Liczne badania edukacyjne wskazują na to, że postępy uczniów zmniejszyły się podczas pandemii. Powszechnie mówi się o konieczności naprawienia, powrotu do omówienia pojęć i kształcenia umiejętności, których uczniowie nie opanowali w poprzedniej klasie. Zachęcam do zapoznania się z inna strategią, możliwe, że będzie użyteczna od września.

Pytanie tytułowe może pobudzić do refleksji dyrektora szkoły i zespół nauczycieli. Poszukanie odpowiedzi na to pytanie, pomaga nauczycielom zastanowić się – jaka jest ich szkoła i jaka powinna być?

Nakładem Wydawnictwa Impuls ukazała moja książka "Cogito - szkoła z własnym obliczem", która może stać się dla dyrektorów szkół cenną inspiracją do oddolnej zmiany szkoły. Książka ta stanowi głos w dyskusji na temat polskiej szkoły na tle mojego własnego biograficznego doświadczenia, moich doświadczeń jako pedagoga i nauczyciela, jako dyrektorki szkoły, ale także jako twórcy rozwiązań w zakresie edukacji szkolnej. Jest to książka, w której wyrażam optymistyczne przekonanie, iż niezależnie od wszelkich uwarunkowań strukturalnych (a niekiedy ideologicznych) można zmieniać szkołę, a dzięki temu – zmieniać społeczeństwo. Szkoła może być źródłem postępu. Przy czym oczywiście zmiana szkoły nie powinna być nigdy celem samym w sobie.

To będzie historia budująca. O tym, że można - mając inne wykształcenie - zobaczyć w zawodzie nauczyciela to wszystko, co jest w nim piękne i z powodzeniem wykonać duży wysiłek, by nauczycielem zostać. Cieszyć się tym bez żadnych warunków wstępnych. Dostrzegać w ludziach dobro. Mądrze korzystać z ocen, nawet cyferkowych. I nadawać głębokie znaczenie pojęciu "relacje".

W trzeciej dekadzie XXI wieku potrzeby środowiska naturalnego wychodzą na pierwszy plan, coraz więcej bowiem otrzymujemy danych, że z naszą planetą nie dzieje się dobrze. Dlatego tak ważna jest edukacja ekologiczna dzieci - to one będą żyć w świecie, który doznał już wielu szkód spowodowanych niewłaściwym gospodarowaniem zasobami planety.

Rozsianych po szkołach w całej Polsce nauczycieli należących do grupy Superbelfrzy powinno się… sklonować. I to nie w pojedynczych egzemplarzach, ale od razu na skalę masową – żeby po kilku Superbelfrów przypadło na każdą szkołę. To mogłoby okazać się korzystne dla oświaty… Może wówczas oddolna zmiana w polskiej szkole – na którą tak wiele osób ma wciąż nadzieję – mogłaby się jednak ziścić w jakimś nieodległym czasie.