Większość nauczycieli ustala lub informuje uczniów o obowiązujących normach i regułach. Ale czy sama informacja wystarczy? Druga sprawa, to – deklaracja często nie pokrywa się z rzeczywistością. Jeśli np. nauczyciel zakłada i informuje uczniów, że każdy może pracować w swoim tempie, a potem robi test na czas, to intencje i życie się rozmijają.

Rodzice aktywni w szkole to temat na niejedną książkę lub badania naukowe. Sieć pełna jest natomiast historii o tych niedobrych dyrektorach i nauczycielach oraz o tych niedobrych rodzicach. Zazwyczaj są to opisy skrajnych przypadków szkolnych, chętnie nagłaśniane przez mniej lub bardziej poważne media lub tabloidy, byle tylko przyciągnąć uwagę czytelników. Natomiast o tej codziennej, nudnej, niełatwej współpracy raczej nikt nie napisze, bo to mało ciekawe (dla czytelnika). Ale właśnie o tej codzienności relacji powinniśmy rozmawiać, bo partnerstwo szkoły i rodziców wydaje się być kluczowe choćby dla lepszych osiągnięć uczniów.

...czyli o sercu z kamienia i bezduszności z rozsądku. Ledwo co zaczął się rok szkolny, a już internet puchnie od barwnych opisów relacji rodziców ze szkołami ich dzieci. I nie są to sielankowe obrazy.

Po pierwsze masz czytelniku najlepsze wykształcenie nauczycielskie dostępne w kraju i masz zapał do nauczania, przed tobą różne trudności, ale dasz sobie radę. Największym twoim wrogiem jest groźba wypalenia zawodowego, na które wpływa wiele czynników, takich jak brak szacunku społeczeństwa do zawodu nauczycielskiego, brak zaangażowania rodziców uczniów, małe zasoby itp.

Podstawą efektywnej edukacji jest pobudzenie entuzjazmu uczniów do nauki. Jeśli uczniowie nie są w szkole zainteresowani, wszystkie zabiegi dydaktyczne są zwyczajnie nieskuteczne. Bierność uczniów, będąca wynikiem braku zaangażowania, jest jedną z głównych przyczyn niskich osiągnięć edukacyjnych.

Zadawać czy nie zadawać? - oto jest pytanie! - można by rzec parafrazując słowa mistrza. Człowiek lubi dychotomię - biały czy czarny, ciepły czy zimny, prawdziwy czy fałszywy? Niewiele jest jednak zjawisk, które można podzielić w ten sposób i zadawanie zdecydowanie należy do tego podzbioru. Prawidłowe pytanie brzmi: czy? komu? Ile? I dlaczego? zadawać.