„Tylko” ma w sobie bagatelizowanie, niesie lekceważenie tego, co robimy z troską i oddaniem. Ponieważ zawsze coś można zrobić lepiej, bardziej się przyłożyć, dlatego „tylko” jest nadal obecne i używane.

Od pierwszych lat szkoły powinniśmy przygotowywać naszych uczniów do mądrego bycia w cyfrowym świecie. W swoim (nawet już młodym) życiu będą się spotykać z wieloma sytuacjami, w których ich bezpieczeństwo mogłoby zostać naruszone. Tłumacząc świat, w którym funkcjonujemy, możemy opierać się na pewnych uniwersalnych wartościach, które będą ich wzmacniać.

W dzisiejszym świecie, który zmienia się coraz szybciej, edukacja musi być przystosowana do wymagań współczesnego społeczeństwa. Już na początku swojej szkolnej przygody, dzieci uczą się nie tylko podstawowych umiejętności takich jak: czytanie, pisanie i liczenie, ale także rozwijają szeroki zakres kompetencji kluczowych, które są niezbędne w dynamicznym i zmieniającym się świecie.

Jacek Walkiewicz, mówca motywacyjny, w swym wystąpieniu na TEDx „Pełna moc możliwości” powiedział, że kiedyś się bał i nie robił, dziś się boi, ale robi. Mam podobnie- zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym. Kiedyś bałam się pracować bez podręczników i materiałów ćwiczeniowych, dziś boję się, ale robię. I jednocześnie, mimo tych moich obaw, widzę w tym wszystkim sens.

O ruchu w szkole mówimy często w kontekście wychowania fizycznego, a zapominamy jak ważny jest na co dzień, w życiu i w trakcie uczenia się.

W dzisiejszych czasach dzieci wręcz bombardowane są wieloma bodźcami z otoczenia, a ich nadmiar prowadzi do rozproszenia uwagi oraz trudności w koncentracji. Dzieci słuchają, ale nie słyszą. Bardzo trudno zainteresować je czymś na dłużej. Szybko się nużą i szukają innej aktywności. Przed nauczycielami edukacji wczesnoszkolnej stoi nie lada wyzwanie.