Kompetencje emocjonalno-społeczne to umiejętności pozwalające na dobre funkcjonowanie dziecka w grupie rówieśniczej, zarządzanie własnymi emocjami i dbanie o własny dobrostan. W szkołach zazwyczaj organizowane są zajęcia dla grup uczniów wymagających wsparcia tych kompetencji po wskazaniach wychowawcy, rodzica, innego pracownika szkoły lub pedagoga z poradni psychologiczno-pedagogicznej. Nie ma jednak propozycji systemowej do organizowania takich zajęć w toku zwykłego szkolnego dnia.

O potrzebie dobrych i potrzebnych zmian w polskiej szkole rozmawiamy na różnych forach od dziesięcioleci. Nie zawsze za tymi rozmowami i debatami idą mądre działania zmieniające systemowo oświatę na poziomie całego kraju. Znacznie częściej udaje się dokonać zmian oddolnych, na poziomie klasy/kilku klas lub szkoły, zwłaszcza gdy dotyczą one obszaru dydaktyki i metodyki. Wiedzą o tym dobrze nauczycielki i nauczyciele edukacji wczesnoszkolnej, którzy uczestniczyli w INSPIR@CJACH WCZESNOSZKOLNYCH 2023 w Warszawie. Przez dwa dni dzielili się nowymi pomysłami, sprawdzonymi działaniami i inspiracjami w nauczaniu dzieci w przedszkolach i klasach 1-3 szkoły podstawowej.

Zainspiruj się i (dalej) zmieniaj - kiedy przeczytałam hasło przewodnie tegorocznej konferencji Inspir@cje Wczesnoszkolne, w mojej głowie od razu pojawił się obraz Sówci, małej, filcowej maskotki, którą uszyła dla mnie Jola Okuniewska (nauczycielka z Olsztyna, finalistka konkursu Global Teacher Prize, edukacyjny guru wielu nauczycieli wczesnoszkolnych). Kiedy sówka trafiła w moje ręce, pomyślałam, że tak wyjątkowy prezent, zasługuje na specjalne potraktowanie. W ten sposób kilka lat temu zrodził się pomysł stworzenia „Sówkowej Księgi Opowieści”. Co z tego wynikło?

Samodzielność uczniów nie nastąpi, jeśli o nią nie zadbamy. Rozwijanie tej umiejętności u uczniów wymaga intencjonalności i planowania; nie stanie się to tylko dlatego, że dorośli „chcą”, aby tak się stało.

Przywykliśmy do pewnych standardowych metod nauki czytania i pisania. Działając nieraz nawykowo, nie zastanawiamy się nad tym, jak zwiększają one dziecięce zainteresowanie procesem nauki czytania i pisania, jak motywują dzieci do podejmowania samodzielnych prób w tym obszarze. Badania pokazują, że dzieci uważają się za złych czytelników, że czytają tylko wtedy, kiedy muszą. Dlatego powinniśmy poszukiwać innych sposobów nauki czytania.

Od kiedy pamiętam, nigdy nie lubiłam sztampowych imprez. Wszelakich, bez wyjątku. I to będąc zarówno ich organizatorką, jak i uczestniczką. A wszystko dlatego, że w moim odczuciu nie sprzyjają one dobrej zabawie, ani budowaniu autentycznych relacji pomiędzy ich uczestnikami. Dlatego zawsze tam, gdzie miałam na to jakikolwiek wpływ starałam się i nadal staram by były one „inne”.