Z tym słuchaniem, co w misie dźwięczy, było tak. Działo się to w Centrum Nauki Kopernik w czasie sierpniowej konferencji Pokazać-Przekazać 2024[1]. Jeden z warsztatów dotyczył współuczestnictwa w eksperymentowaniu dzieci (Towarzyszyć, ale jak? Eksperymentowanie z dziećmi, prowadzące: Natalia Arciszewska i Iga Cieślak)[2]. Mieliśmy zadania do wykonania, grupowe, przy różnym sposobie wsparcia. Było więc przede wszystkim doświadczanie i dyskusja wokół tych naszych doświadczeń. Nie było przekazywania wiedzy teoretycznej tylko zaaranżowanie sytuacji edukacyjnych. Zatem było to tworzenie środowiska edukacyjnego i pozwolenie nam doświadczać. Wczuć się w rolę uczniów a potem wspólnie przedyskutować. Idea cyklu Kolba w praktycznym działaniu. Ogromnie jestem zadowolony z tego uczestnictwa i doświadczania.

Urządzenia komputerowe są obecne w szkołach średnich od wielu lat, najczęściej jednak stanowią wyposażenie pracowni informatycznych i młodzież ma ograniczone możliwości, aby wykorzystać je w różnych działaniach projektowych. A przecież to uniwersalne narzędzia, które mogłyby szerzej służyć całej społeczności szkolnej, gdyby były wykorzystywane także poza lekcjami przedmiotowymi. Na przykład, gdy szkoła organizuje przeznaczone do tego studia multimedialne służące np. do realizacji projektów społecznych wokół szkoły. Fundacja THINK! zaprasza nauczycielki, nauczycieli oraz młodzież szkolną ze szkół średnich do udziału w nowym projekcie Impact Makers.

Nie ma dnia bez doniesień o "cudownych" możliwościach sztucznej inteligencji w edukacji. Część z nich wydaje się być mocno przesadzona i jest wynikiem niekończących się prób wzbudzenia zainteresowania coraz to nowymi zastosowaniami lub rozwiązaniami w edukacji z udziałem AI przez różne podmioty i ekspertów. W zasadzie od samego początku (kiedy pojawił się ChatGPT) pojawiły się też głosy, że sztuczna inteligencja zastąpi wkrótce nauczycieli w nauczaniu. Ale czy tak się rzeczywiście stanie?

Większa energia, łatwiejsze przyswajanie nowych informacji, zwiększona pewność siebie - to tylko kilka z wielu korzyści, jakich dostarcza nam regularna aktywność fizyczna. Mimo tego wielu nauczycieli boryka się z tym, w jaki sposób zachęcić uczniów do ćwiczeń. Można na to zaradzić!

„Najlepsza zupa na świecie” Susanny Isern to wyjątkowa książka o tym, jak do żółwia przybywają po kolei znajomi, przyjaciele, sąsiedzi, przynosząc swoje małe „coś”… Żółw dorzuca wszystko do garnka i gotuje, rozmawiając, śmiejąc się i przekomarzając z tymi, którzy przychodzą w odwiedziny…

Najczęściej rozmawiamy o szkole w kontekście procesów uczenia się / nauczania. O tym, czego trzeba się uczyć, co należy zapamiętać, co powinniśmy wyćwiczyć. Ale szkoła to instytucja, która służy nie tylko wyuczeniu przeróżnych treści, ale także przygotowaniu młodych ludzi do dalszej drogi w życiu. Może do dobrego życia?