Konfliktów w życiu zawodowym czy osobistym nie unikniemy. Są po prostu częścią naszego życia. Ważne jest, abyśmy umieli rozpoznać źródła nieporozumień, jeśli tego nie zrobimy konflikt będzie eskalować. Napięcie może prowadzić do wybuchu emocji. Trzeba rozmawiać, pytać i słuchać odpowiedzi. Bez wysłuchania siebie nawzajem nie rozpoznamy potrzeb stron i przyczyn kłótni, a to utrudnia rozwiązanie konfliktu. Czy wszystkie konflikty można rozwiązać?

Dwa lata pandemii zmieniły relacje w świecie młodych. Często skazani byli na kontakt w grupie rówieśniczej poprzez social media. Niektórzy dzięki temu wykreowali „ja” idealne, które nijak nie przystaje do „ja” realnego. Chcą teraz utrzymać fałszywą popularność zdobytą w lajkach. Najłatwiej to zrobić, szukając kozła ofiarnego i wykluczając go z grupy. Do gabinetów psychologów i psychiatrów zgłaszają się ofiary tego typu nękania.

W piątek 22 kwietnia przypada Międzynarodowy Dzień Ziemi. Tegorocznym hasłem Dnia Ziemi jest "Zainwestuj w nasza planetę". Tak, ochrona naszego domu, naszej biosfery to nie filantropia lub fantasmagorie "ekologów", lecz inwestycja w naszą przyszłość. To ogólnoświatowe święto narodziło się w Stanach Zjednoczonych w 1970 roku. Początkowo obchodzone było 21 marca, potem 22 kwietnia. W Polsce dzień Ziemi obchodzimy od 1990 roku.

Tematyka ta jest niezwykle istotna w dzisiejszych czasach. Coraz silniej bombardowani jesteśmy różnego typu informacjami, często niesprawdzonymi, nieprawdziwymi. Poddawani jesteśmy przeróżnego rodzaju manipulacjom, które ludzie rozsyłają dalej, nie trudząc się o ich sprawdzenie. A przecież, dzięki Internetowi można dziś łatwiej dotrzeć do wiedzy, która pomaga zweryfikować to, co zasłyszane, obejrzane czy przeczytane.

Tytułowe pytanie zadaję sobie już co najmniej od 35 lat. A nawet trochę wcześniej, gdy przygotowywałem się do zawodu nauczyciela biologii. Potem były zajęcia ze studentami biologii, w tym zajęcia terenowe. A potem okazjonalne zajęcia z uczniami i osobami dorosłymi. Od kilkunastu lat poszerzam swoje doświadczenie przez udział i organizację różnorodnych projektów edukacyjnych i festiwali naukowych. Wiele lat doświadczania, próbowania, refleksji i słuchania innych specjalistów oraz czytania książek i artykułów. Powinienem być już "kuty na cztery nogi" a jednak ciągle czuję luki w wiedzy i umiejętnościach. Między innymi dlatego, że świat się zmienia i nie da się wejść ponownie do tej samej wody w rzece. Z dostrzegania tych zmian rodzi się pytanie "dlaczego" a nie tylko "jak" i "komu" przyrodę pokazywać.

Niedawno wróciłam z kraju, w którym w latach 70. XX wieku Czerwoni Khmerzy wybili jedną czwartą ludności. Powtarzaliśmy sobie: nigdy więcej wojny… A dziś jest ona faktem, tuż obok…