Podczas międzynarodowych warsztatów poświęconych potrzebom i modelom kształceniu kompetencji informacyjnych, zorganizowanych w czerwcu 2011 r. w ramach projektu EMPATIC, padło z sali (klasyczne) pytanie: no i kto będzie to robił w polskich szkołach? No jak to, kto? Powinniśmy my wszyscy nauczyciele to robić, a zwłaszcza bibliotekarze.

W szkole wiedza o funkcjonowaniu portali społecznościowych, o tym, jak korzystać z potencjału internetu i bezpiecznie funkcjonować w sieci, nie jest powszechna. W dobie coraz częściej pojawiających się doniesień na temat przestępstw internetowych, uzależnień, negatywnego wpływu na zachowania dostrzegam ważną rolę edukacji medialnej w szkole.

Większość prac studenckich – od zaliczeniowych po magisterskie – to plagiaty. I choć ocena ta dotyczy głównie prac powstałych na kierunkach politycznych i społecznych, to skutki tego faktu mogą być nieprzewidywalne. Gdyby przy ich weryfikacji stosować bezwzględnie przepisy prawa, mogłoby dojść do wywrócenia całego systemu edukacji.

Blokowanie i filtrowanie stron internetowych nie pomoże w walce z pornografią dziecięcą w sieci. Jest nie tylko nieskuteczne, ale przede wszystkim może działać na szkodę najbardziej bezbronnych ofiar przestępstw seksualnych online, a w dodatku hamuje jednocześnie rozwój społeczeństwa obywatelskiego w kraju uważa Fundacja Kidprotect.pl.

Coraz bardziej oczywiste staje się, iż współczesny świat, a jak go nazywa Ulrich Beck – globalne społeczeństwo ryzyka, staje się coraz bardziej niepewny i nieprzewidywalny. Choć Beck nie twierdzi, że epoka poprzednia, społeczeństwa industrialnego, była mniej ryzykowna, ani że społeczeństwo ryzyka po prostu zastąpiło społeczeństwo przemysłowe.