Profesor Zgrzyt, Anima, Figo, Eron oraz Kuba i Julka to postacie, które wkrótce znać będzie każdy polski pierwszoklasista. Już we wrześniu 2015 roku, jako bohaterowie interaktywnego e-podręcznika do edukacji wczesnoszkolnej, zaczną wprowadzać w świat nauki i cyfrowej przygody uczniów klas 1–3 szkoły podstawowej.

Jeśli myślimy poważnie o kształceniu kompetencji cyfrowych młodzieży, powinniśmy jak najszerzej wykorzystywać w nauczaniu metodę Webquest. Nie jako sztuka dla sztuki, ale w taki sposób, aby to uczniowie sami poznawali internet, przeszukiwali go, natrafiali na problemy i pułapki, a następnie odkrywali drogę do rozwiązania zadania. Korzyść z tego będzie nie mała, a poza tym metoda ta sprzyja też rozwijaniu współpracy w grupie i lepszej komunikacji.

Zainspirowana „potyczkami karcianymi” Marleny Beszterdy, opublikowanymi w poście Wyrywaniec słowny, wymyśliłam eduzabawę ze zwykłą talią kart. Dlaczego by nie spróbować gamifikować nauczania języka polskiego?

Film jako narzędzie edukacyjne był jeszcze do niedawna był ceniony wtedy, gdy omawiał dany temat w sposób całościowy, pokazując szerszy wymiar problemu. Wynalezienie YouTube jako uniwersalnej platformy filmów tworzonych przez internautów zmieniło zdecydowanie podejście do filmu – zaczęto wykorzystywać na szerszą skalę krótkie, kilkuminutowe albo wręcz kilkudziesięciosekundowe materiały filmowe. Warto samemu tworzyć takie filmiki – to świetna forma przekazu edukacyjnego.

Popularność blogów na całym świecie świadczy o tym, że mamy do czynienia ze świetnym narzędziem, dzięki któremu młodzi i starsi mogą prezentować swój punkt widzenia na świat, ujawniać i rozwijać swoje pasje i talenty, pokazywać swoje sukcesy, wymieniać się ideami i pomysłami z innymi. Z tych właśnie powodów blog jako narzędzie powinien być wykorzystany w każdej szkole do utrwalania wiedzy i ćwiczenia wielu umiejętności, które mogą okazać się szczególnie przydatne w szkole i w życiu „po szkole“.

Początki mojej nauki języka niemieckiego (a miałam wtedy 8 lat) były zabawowe, obfite w interakcje, które bardzo motywowały mnie do nauki. Kojarzą mi sie głównie z mówieniem, powtarzaniem, z nowymi słówkami i masą karteczek, na których wpisywałam słowa lub malowałam. Właśnie dlatego mojej pierwszej nauczycielce języka niemieckiego zawdzięczam chyba fakt, że nauczam akurat tego języka, a nie na przykład angielskiego.