Bawić się słowami lubi każdy: mały, średni i duży – dzieci oraz dorośli. Wszyscy lubimy układać wyrazy z liter, wymyślać całkiem nowe słowa, przestawiać litery, eksperymentować. Dlatego ciągle wielką popularnością cieszą się takie gry planszowe, jak scrabble, remik słowny, czy też literaki na kurniku.

Przygotowania do XIX Sesji Sejmu Dzieci i Młodzieży już rozpoczęte. Prace idą pełną parą. 1 czerwca 2013 r. na Wiejskiej w Warszawie pojawią się młodzi ludzie, którzy będą dyskutować o tym, co może być impulsem do lokalnego ekorozwoju.

„ABC edukacyjnych innowacji” - nie jest wykazem niezbędnych pojęć dotyczących nowości w edukacji, tj. słownikiem innowacji, ale propozycją rozważenia kierunku myślenia o nich i podstawowych sposobów pracy zmierzającej do podniesienia efektów uczenia się uczniów. Bo innowacją nie jest każda nowość, ale ta, która zakłada osiąganie wyższych lub innych od dotychczasowych wyników nauczania.

Jak wynika z badań Fundacji Batorego, najpoważniejszą przyczyną absencji wyborczej Polaków jest brak odpowiednich kandydatów i programów partii politycznych. Równocześnie aż 91,2% obywateli nie myślało o kandydowaniu, choćby do rady osiedla czy na sołtysa. Wydaje mi się, że problem może po części wynikać z systemu kształcenia, niskiego upodmiotowienia uczniów w szkole i wciąż kulejącej demokratyzacji edukacji. Jeśli w młodym wieku szkoła traktuje uczniów jak trybiki w maszynie i nie wyzwala w nich autentycznej aktywności obywatelskiej, nie oczekujmy, że później coś się poprawi...

Zdjęcie sprzed kilku lat: hinduskie dzieci wyciągające ręce w kierunku monitora komputerowego wmontowanego w mur. Dziura w ścianie jako okienko na lepszy świat, dzięki któremu dzieci z indyjskich slumsów samodzielnie uczą się, wiedzione ciekawością i chęcią eksplorowania. Sugata Mitra, profesor Uniwersytetu w Newcastle (technologie edukacyjne, a także doktorat z fizyki), eksperymentował: dał dzieciom mieszkającym w slumsach New Delhi dostęp do komputera podłączonego do internetu.

Wchodzę do pokoju córki. Na ścianach plakaty. Na jednym z nich czterech roześmianych członków zespołu „Arctic Monkeys” siedzi w łódce na środku jakiejś wielkiej wody. Zamykam oczy, słyszę jej plusk, śmiech z łódki, po chwili muzykę, której córka słucha wieczorami. Otwieram oczy - plakat jest martwy. Jak by go tu ożywić?