Głębokie uczenie ma miejsce, gdy uczniowie rozumieją ważne idee i procesy i są w stanie przenieść i zastosować wiedzę w innych obszarach. Same informacje i wiedza mogą być przekazane poprzez wykład, ale dla głębokiego uczenia potrzebne jest zrozumienie. Głębokie uczenie potrzebuje czasu i wymaga aktywnego mentalnego zaangażowania. Wrogiem jego jest pośpiech i za obszerna ilość treści.

Czy warto realizować projekty edukacyjne w klasach I-III szkoły podstawowej? Przecież po tę metodę pracy najczęściej sięga się w starszych klasach. Zwłaszcza, że wymaga ona samodzielności, konieczności sporządzenia harmonogramu, rozsądnego podzielenia się zadaniami w grupie... A jednak działania projektowe można zacząć wprowadzać dużo wcześniej, już na początku szkolnej drogi. Dlatego właśnie zachęcamy do obejrzenia webinaru, który poprowadziła Agnieszka Chomicka-Bosy w ramach projektu Zaprogramuj Przyszłość. Nagranie rozwieje wszelkie wątpliwości: realizacja projektów na etapie edukacji wczesnoszkolnej to świetna metoda, dzięki której najmłodsi mogą w ciekawy sposób zdobywać wiedzę i, co równie istotne, nowe umiejętności.

Montessori na co dzień z małym dzieckiem? Poradnik oraz towarzysząca mu książka z osiemdziesięcioma inspirującymi zabawami, będą w tym nieocenioną pomocą! Publikacje w przejrzysty sposób wyjaśniają założenia i cele metody, a także pokazują, jak wdrożyć ją we własnym domu. Pomogą rodzicom zrozumieć zachowania i reakcje dziecka, dzięki czemu łatwiej im będzie podążać za jego potrzebami, a także w naturalny sposób stymulować ciekawość i kreatywność malucha na różnych etapach rozwoju.

Ruszyła rekrutacja do 11 edycji Programu Stypendialnego Horyzonty. Stypendium jest szansą dla młodzieży pochodzącej z małych miejscowości na naukę w wybranych liceach i technikach w Polsce. Program sprawia, że uczniowie rozwijają swój potencjał i świadomie decydują o swojej przyszłości – realizują pasje, spełniają marzenia, zostają studentami najlepszych uczelni na świecie. Tworzą zżytą i wspierającą się społeczność, angażują się w działania społeczne i obywatelskie.

Edukacja to jeden wielki poligon doświadczalny. Od roku, prowadząc zajęcia w trybie zdalnym, wciąż uczymy się tego, jak mogłaby wyglądać nauka na odległość. Bez większego wsparcia systemowego, metodą prób i błędów. Nieustająco rozliczani przez nadzór, rodziców i siebie samych. I gdy już wydaje nam się, że wiemy, jak działać, okazuje się, że jednak nie do końca…

Teoretycznie można założyć, że podczas edukacji zdalnej zwiększyły się kompetencje uczniów w zakresie uczenia się, szczególnie z wykorzystaniem technologii edukacyjnych. Ale może to założenie na wyrost - czy rzeczywiście taka pozytywna i trwała zmiana ma miejsce? Szkoły, nauczyciele i uczniowie (oraz rodzice) – wszyscy w związku z pandemią doświadczyliśmy szczególnego zaburzenia procesu edukacji. System szkolny nie mógł być przygotowany na taką ewentualność, ale chyba też nadal nie jest (na kolejne wstrząsy…). Co moglibyśmy zmienić?