Wyobraźmy sobie taki scenariusz – idziemy na spotkanie do szkoły podstawowej, do której rozważamy posłać naszego sześcio- lub siedmiolatka. Jeśli mieszkamy w pobliżu, pewnie widzimy przychodzące do szkoły, wychodzące i bawiące się wokół szkoły dzieci, więc coś tam wiemy o tej szkole, ale tylko trochę. Czego zatem powinniśmy się spodziewać, jeśli już przekroczymy drzwi wejściowe? Ano odrobiny ciepłego przyjęcia – wszak dla większości rodziców jest to pierwszy kontakt ze szkołą.

Świat mediów cyfrowych szybko ewoluuje i w coraz większym stopniu wpływa na świat kultury oraz edukację. Edukatorzy i animatorzy powinni przygotować się na zmiany uważa dr Grzegorz Stunża, autor nowej e-książki pt. „Edukacja kulturalna i medialna. Nowe trendy i wyzwania“. Prezentujemy jedną z przeprowadzonych rozmów – z Agnieszką Bilską, nauczycielką języka angielskiego w ZSO nr 10 w Gliwicach, członkinią Superbelfrzy RP i zwolenniczką szerokiego wykorzystania gier w edukacji.

Właściwie to tytuł miał brzmieć: Oświata zheblowana. Ale to nowotwór językowy. Niestety - adekwatny dla omawianego zjawiska. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych wieku XX. cichutko, po kątach mówiono: urawniłowka, glajchszachtowanie. Niektórzy jeszcze dobitniej się wyrażali: Może być g…, byle równo. Czterdzieści lat temu studia wyższe kończyło kilka razy mniej osób, a maturę zdawało cztery razy mniej uczniów niż obecnie.

Czy chcemy tego czy nie, w edukacji w coraz większym stopniu będziemy wykorzystywać nowoczesne technologie. Jeśli nie będą tego robić nauczyciele, to z całą pewnością zrobią to uczniowie i edukatorzy, z którymi uczniowie mają do czynienia poza szkołą. Znacznie lepiej byłoby jednak (dla rozwoju edukacji i społeczeństwa), gdyby i nauczyciele otwierali się na cyfrowe narzędzia w nauczaniu. Dydaktyka w epoce cyfrowej jest znacznie ciekawsza i bogatsza niż w epoce przedcyfrowej (przez niektórych nazywanej B.G., czyli „before Google“, przed Googlem).

Lekcje programowania w Niepublicznej Szkole Podstawowej Bachorzewie, w której pracuję prowadzę dla uczniów od 1. klasy. Podczas zajęć wychowankowie korzystają z programu Baltie 3, który jest środowiskiem programowania dla dzieci w każdym wieku i o różnym poziomie zaawansowania. Młodsi uczniowie łatwo i intuicyjnie wykorzystują elementy graficzne, za pomocą których tworzą programy. Programowanie wspomaga rozwój dzieci, uczy ich logicznego myślenia oraz pokazuje, w jaki sposób można aktywnie korzystać z komputera.

Podczas konferencji „Złoty trójkąt cyfrowej szkoły: dydaktyka – postawy – infrastruktura“, zorganizowanej 28 lutego br. w Tarnowie przez Stowarzyszenie „Miasta w Internecie“ padło wiele ciekawych podpowiedzi, w jaki sposób technologie mogą wspierać edukację szkolną i jak można je najbardziej optymalnie wykorzystać. Oto kilka takich podpowiedzi od wypowiadających się ekspertów.