Zacznijmy od początku… Od zawsze marzyłem o pracy w szkole. Skończyłem studia na kierunku biologia z przygotowaniem pedagogicznym i od razu podjąłem pracę w szkole podstawowej jako nauczyciel przyrody. Bardzo szybko zorientowałem się, że „szkolne ramy” są dla mnie zbyt ciasne. Program nauczania przedmiotu, podstawa programowa, rozkład materiału – to prowadziło do “zaszufladkowania”. Potrzebowałem jakiejś zmiany, chociaż niewielkiej modyfikacji. Szybko dostrzegłem, że można łączyć kropki i wychodzić poza granice jednego przedmiotu. Integrować wiedzę z innych obszarów, wykorzystując sprzęt multimedialny i aplikacje. Innymi słowy, przedmiotowe ramy można przeskakiwać i obchodzić w nieoczywisty i zaskakujący sposób! Ale o tym za chwilę.

Droga do bycia profesjonalnym sportowcem jest długa i ciężka. Nieliczni mają to szczęście, że na szczyt wspinają się głównie dzięki wrodzonemu talentowi. Jak w praktyce wygląda profesjonalizacja sportowej kariery? Czy szkoły pomagają dzieciom w rozwijaniu predyspozycji?

Budujemy coraz ładniejsze budynki placówek edukacyjnych. Często zachwycamy się pięknymi przestrzeniami szkolnymi i możliwościami, jakie dają one dla prowadzenia ciekawych, angażujących zajęć. Ale często też bywa, że w tych pięknych przestrzeniach uczymy tak, jak 100 lat temu. Nie wykorzystując możliwości, jakie zostały stworzone. Aby aktywnie się uczyć niekoniecznie potrzebujemy najnowocześniejszych budynków - to jest możliwe w każdej przestrzeni szkolnej. Ale zawsze najpierw musimy zadbać o odpowiednie warunki.

Czasem wybuchają gorące dyskusje o smartfonach w szkole, łącznie z postulowanym zakazem przynoszenia telefonów komórkowych przez uczniów do szkoły. Podobno takie zakazy są w Australii, Chinach i Francji. Jaki jest sens zakazów, gdy to jest urządzenie osobiste, wykorzystywane praktycznie przez każdego? Jakie są głosy za i jakie przeciw?

Często unikamy przekazywania informacji zwrotnej, gdyż czujemy się niezręcznie i ryzykownie. Aby to zmienić, najpierw warto zmienić podejście do informacji zwrotnej. Trzeba założyć, że może ona być po prostu pomocna osobie, której się jej udziela. W informacji zwrotnej nie chodzi o dającego informację, ale o tego, który ją przyjmuje. Dlatego trzeba się na tej osobie skoncentrować. Przedstawiam model informacji zwrotnej ABC, który może być w tym pomocny.

Krytycy polskiej szkoły często ostatnio wskazują, że w swojej organizacji i relacjach międzyludzkich należy ona do świata dawno już minionego. Stąd epitet pruska, który ma piętnować dyscyplinę i kształtowanie uczniów według jednego wzoru, kojarzone z państwem Fryderyków Wilhelmów. Warto zauważyć, że określenie tradycyjna albo herbartowska, choć oznaczałoby mniej więcej to samo, nie pasuje do obecnego stylu komunikacji, w którym odmienne stanowiska muszą być wyryte emocjami na spiżowych tablicach. Mamy więc w Polsce powszechną szkołę „pruską”, a w opozycji do niej kilka wdrażanych w praktyce, acz niszowych koncepcji, oraz moc marzeń, wyobrażeń i postulatów odnośnie przyszłości tej instytucji.