Co piąty polski nastolatek deklaruje brak zadowolenia z życia. Zdaniem ekspertów, świadczy to o wysokim poziomie stresu. Dowiedz się, co najbardziej stresuje naszą młodzież, jak rozmawiać z nastolatkiem o jego problemach i jak pomóc mu zmniejszyć stres.

Aktywności Janusza Korczaka to działanie „refleksyjnego praktyka” i lidera autorskiej społeczności wychowującej, z poważnym doświadczeniem sprawnego funkcjonowania w warunkach niedoborów, presji społecznych, kryzysów. Poprzez krytyczną lekturę jego pism warto szukać inspiracji, jak budować wspólnotę samo-/praworządną; wzmacniać postawy współuczestnictwa i współodpowiedzialności; edukować ekonomicznie (podstawowe pojęcia czy mechanizmy; sprawy własności, zarządzania finansami i projektami) – nawet najmłodszych – przekonuje Marta Ciesielska z Korczakianum. Zgodnie z Korczakowską zasadą – „nie ma dzieci, są ludzie”.

Każdemu z nas zdarza się odkładać rzeczy na później. Nieraz wynika to z naszych priorytetów, sposobu organizacji pracy czy potrzeb. Kiedy jednak celowo odkładamy na później jakąś czynność wiedząc, że opóźnienie źle wpłynie na poziom wykonania zadania czy nasze samopoczucie, wtedy mówimy o prokrastynacji.

Homeschooling, czyli edukacja domowa, to alternatywna forma kształcenia dzieci i młodzieży, w której rolę nauczyciela przejmują rodzice lub prawni opiekunowie. W Polsce jest jeszcze mało popularna, choć daje dużą dowolność w realizacji materiału. Rodzic może skoncentrować się na indywidualnych potrzebach dziecka, co w przypadku szkoły tradycyjnej nie jest możliwe. Ważną kwestią jest również możliwość dostosowania tempa nauki do potrzeb i zainteresowań dziecka.

Praca domowa to temat szeroko dyskutowany w oświacie i jednocześnie tzw. temat „morze”. Moim zdaniem jest jedna podstawowa zasada. Praca domowa ma służyć procesowi uczenia się uczniów. Łatwo powiedzieć, ale jak to zaplanować i sprawdzić. Podsunę kilka rad.

Najczęstszym pytaniem rodziców skierowanym do dziecka po powrocie do domu ze szkoły jest: Co masz zadane?. Następne pytanie, tylko już niewypowiedziane głośno, ale w myśli: Ile będziemy siedzieć nad lekcjami? Czy będę wiedzieć jak pomóc mojemu dziecku? Czy ma wszystkie materiały do wykonania zadań? Czy wzięło ze szkoły książki? Czy trzeba się będzie wracać do szkoły?