Nie da się żyć bez emocji – każda z nich pomaga komunikować się z otoczeniem. I choć wszyscy ludzie - bez wyjątku - przeżywają te same uczucia, w całym wachlarzu emocji są takie, z którymi zwłaszcza dzieciom bardzo trudno sobie poradzić. Psycholog dziecięcy podpowiada, jak pomóc swoim pociechom uporać się z tym problemem.

To, ile dziecko jest w stanie wyciągnąć korzyści z edukacji szkolnej, wynika z jego wewnętrznej motywacji. Z tą w polskiej szkole nie jest najlepiej. Zbyt wielu nauczycieli oczekuje, że dziecko będzie podążało za nauczycielem i jego wywodem w ciszy i skupieniu. Podawczy styl nauczania nie sprzyja umacnianiu motywacji do nauki.

Zastanawialiście się kiedyś co jest podstawą udanej współpracy na między rodzicami i nauczycielami? Nie? Może warto o tym pomyśleć?

Dziś trochę ostrzej, bo drażnią mnie artykuły w mediach demonizujące instytucje edukacyjne. Przecież do szkoły dzieci przychodzą w wieku 6-7 lat: przedtem chowa się je w skrzynkach? Nie mają styczności ze światem? Ciągle rozwiązuje się za nie problemy, czy uczy coś robić samodzielnie, za coś być odpowiedzialnym?

Kiedy przeczytałam w Gazecie Prawnej artykuł "Masz potępić własne dziecko". Nauczyciele nie radzą sobie z problemami uczniów, więc rodzice biorą sprawy w swoje ręce po raz kolejny uświadomiłam sobie, że szkoła i „zawód: nauczyciel” ponownie powinny zweryfikować cele i priorytety swojego działania, a już na pewno z większą wrażliwością reagować na potrzeby „współczesnego świata”.

Aż jedna czwarta nastolatków (23,1%) przyznaje, że zdarzyło im się spotkać z osobą dorosłą poznaną w Internecie – 39% z nich poinformowało o tym rodziców, 29% nie poinformowało nikogo (NASK, 2016). Z roku na rok rośnie liczba ujawnianych przypadków uwodzenia dzieci online. Porozmawiajmy o tym ze swoimi dziećmi.