Połowa wakacji za mną, ale moja pasja i miłość do edukacji sprawiają, że każdego dnia poszukuję inspiracji… przede wszystkim w naturze, w kolorowych miastach, które zwiedzam, w sporcie, w kuchni, w książkach lub w Internecie – m.in. od ludzi, którzy podobnie jak ja, uwielbiają swoją pracę. Jednak największą inspiracją dla mnie zawsze pozostaną dzieci.

Kiedy w gabinecie siada przede mną dziecko, zawsze zadaję mu pytanie: “W czym ja ci mogę pomóc?” Zwykle słyszę w odpowiedzi, że ten mały człowiek chce nauczyć się mówić ładniej jakąś głoskę. Najczęściej r (wiadomo), czasem sz. Mówi to tak, że trudno się domyślić, o co chodzi. Dopiero wyrazy ułatwiają nam rozwiązanie zagadki, która to głoska tak go boli. W głębi duszy nurtuje mnie zupełnie inne pytanie: Czego potrzebujesz tak naprawdę? Co ci da to, że zaczniesz mówić wyraźniej?

Błędy i możliwość ich popełniania mają kluczowe znaczenie dla nauczania. Wiele razy ten temat był już podnoszony w artykułach edukacyjnych. Tym kilka praktycznych pomysłów w nowej odsłonie.

Zaprezentuję kilka technicznych wskazówek, jak pomoc uczniom organizować własna naukę. Kluczowymi technicznymi sprawami w uczeniu się są: planowanie czasu i wykonywanie zadań w terminie. Tych umiejętności wielu uczniów nie ma.

Wspieranie należy zacząć od zidentyfikowania problemu i potrzeb dziecka oraz od uznania tego, na co mamy wpływ, a czego nie możemy kontrolować. Gdy dzieci odczuwają trudne emocje związane z pandemią, ważne jest, aby je znormalizować, czyli po prostu uznać.

Zainteresowały mnie strategie, które może promować nauczyciel, aby wzmacniać samokontrolę ucznia. Polecam artykuł Stephena Merrill na temat wzmocnienia funkcji wykonawczej u nastolatków.