Polacy mają cudne dusze pełne muzyki, a nauczycielki i nauczyciele pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej najlepsze! Chciałabym zainspirować i przekonać do integrowania edukacji muzycznej z innymi aktywnościami edukacyjnymi. To dobry sposób na zmianę aktywności z pozycji siedzącej na ruchową i pozostanie w temacie dnia, a tej drugiej w edukacji muzycznej do wyboru, do koloru. Proste zabawy muzyczne, pląsy, schematy rytmiczne od zawsze są elementem naszych pauz śródlekcyjnych. Tworzenie muzyki również nie musi być skomplikowane. To ma sens!

Dlaczego uczniowie często już następnego dnia nie pamiętają, o tym, co było wczoraj? Nauczyciele martwią się, że uczniowie nie zatrzymują informacji w pamięci długotrwałej.

Jak prowadzić zajęcia wychowania fizycznego, aby dzieci pokochały sport i aktywność fizyczną? Wszystkim nam zależy na zdrowiu, a aktywność ruchowa jest jego nieodłącznym elementem. To od nas nauczycieli edukacji wczesnoszkolnej w dużej mierze zależy, jakie podejście do sportu będą mieli w dalszym życiu nasi uczniowie. Wielu z nas WF może kojarzyć się grą w “nieszczęsnego” zbijaka, nieudolnymi “fikołkami” na materacach i “wuefistą” siedzącym na ławeczce…

Ostatnie lekcje w każdym roku szkolnym poświęcamy zwykle na utrwalenie materiału. Jednak zamiast kserować uczniom nudne ćwiczenia, do wykonania których zdecydowanie brakuje im już motywacji, polecam podejść do tego bardziej kreatywnie - z punktu widzenia nauczyciela i ucznia. Dla nauczyciela to zarazem mniej pracy, gdyż nie musi stać przy xero, wystarczy wymyśleć kilkanaście pytań pobudzających uczniów do myślenia, a zarazem do sięgnięcia po wiedzę zdobytą podczas całego roku szkolnego (tego i poprzednich).

Początek roku szkolnego, pełen świeżej energii i nowych znajomości, jest idealnym czasem na budowanie więzi i zaufania. Szczególnie jest pożądany, gdy uczniowie rozpoczynają naukę w nowej klasie.

Temat STEAM coraz częściej powraca w rozmowach o edukacji, szczególnie w związku z Laboratoriami Przyszłości i sprzętem, który pojawił się w polskich szkołach. Niestety, wciąż za mało mówi się o tym, jak go oswajać w praktyce szkolnej, by stawał się częścią codziennych procesów edukacyjnych, a nie akcyjnym doświadczeniem uczennic i uczniów. Postanowiłam podzielić się obserwacjami i przemyśleniami, które płyną z mojej szkoleniowej pracy z nauczycielami i dyrektorami. Odniosę się zarówno do “złych”, jak i do dobrych praktyk – kierunków możliwego działania.