Dotąd wykorzystanie wolnego oprogramowania w szkolnictwie wyższym ograniczało się zazwyczaj do poziomu systemów operacyjnych i serwerów. Wyniki badań w ramach studium Campus Computing Project, dowodzą, że w szkoły wyższe coraz chętniej sięgają po ogólnodostępne systemy zarządzania nauczaniem (LMS) w celu prowadzenia kursów e-learningowych.

Ciekawą grupę narzędzi Web 2.0 stanowią serwisy współdzielenia i wymiany plików (media-sharing services). Zakres zastosowania w edukacji serwisów umożliwiających dzielenie się oraz wyszukiwanie i prezentację określonego rodzaju zasobów jest bardzo szeroki - w podcastingu, vidcastingu, współdzielenia wideo, fotografii, jak również prezentacji oraz dokumentów.

Możliwości wykorzystania Web 2.0 w edukacji są szerokie. Sam mechanizm wiki może już stanowić znakomitą podstawę przykładu zmian w nauczaniu, w szczególności w e-learningu. Próbując postawić wyraźną granicę pomiędzy e-learningiem tradycyjnym a e-learningiem 2.0, powinno się zastąpić tradycyjną platformę e-learnigową platformą wiki.

Ważną cechą e-learningu staje się aktywne włączanie odbiorców procesu kształcenia w jego tworzenie. Tym celom służyć mają różne technologie i aplikacje Web 2.0. Pomimo iż wiele mówi się już na temat Web 3.0, to problematyka możliwości, jakie niosą ze sobą technologie Web 2.0 dla edukacji jest w dalszym ciągu bardzo aktualna, a tym samym warta analizy.

Lisa Neal, redaktor naczelna eLearn Magazine w pierwszym numerze noworocznym postanowiła zebrać głosy teoretyków i praktyków edukacji na temat tego, co nas czeka w tym roku. Prezentujemy fragmenty najciekawszych wypowiedzi przesłanych do redakcji. Stanowią one świetny przegląd światowych trendów w obszarze edukacji.

W Grabowej w gminie Łazy (Śląskie) działa już pierwsza w Polsce „wioskę internetową”. W miejscowej szkole wygospodarowano salę, w której zainstalowano piętnaście stanowisk komputerowych i uruchomiono Centrum Kształcenia. Rozrywka jest tu zabroniona – można się tu wyłącznie uczyć, korzystając między innymi z kursów e-learning.