Edukacja w Polsce nie jest przedmiotem specjalnego zainteresowania polityków, służy raczej do realizacji instrumentalnych i doraźnych celów politycznych. Do takiego wniosku można dojść przyglądając się polityce oświatowej w naszym kraju na przestrzeni ostatnich lat i inwestowaniu w kapitał ludzki w edukacji. Mamy już do czynienia z krytycznie niskimi, oscylującymi w granicy płacy minimalnej wynagrodzeniami nauczycieli w szkołach, a jak wynika z raportu Konferencji Rektorów Uczelni Ekonomicznych - obserwujemy także przyspieszający proces pauperyzacji (obniżenia się stopy życiowej) środowiska akademickiego.

Hałas, chaos, dzieciaki się nudzą, a wychowawcy piją kawę. Ile osób ma takie wyobrażenie o świetlicach szkolnych? Tymczasem za drzwiami wielu tych przybytków dzieje się mnóstwo ciekawych, rozwijających uczniów akcji. Skąd więc to przekonanie, że świetlica to brama piekieł? Sądzę, że głównie z niewiedzy. Sam trafiłem rok temu do przechowalni dzieciaków i… odnalazłem miejsce, w którym naprawdę wiele DA SIĘ zrobić. Świetlica stała się dla mnie przygodą, którą przeżywam z młodymi przyjaciółmi.

Podstawowa rada, z jaką można się spotkać, to utrzymywanie dobrych relacji z nauczycielami, personelem, uczniami i rodzicami. To kluczowa rada, ale jak to osiągnąć?

Wbrew słowom ministra edukacji i nauki, polskie szkoły nie mają możliwości wprowadzenia zakazu korzystania z telefonów komórkowych – przypomina Stowarzyszenie Umarłych Statutów (SUS). Obecnie obowiązujące prawo nie przyznaje im takich uprawnień.

Prezentujemy dziś wyjątkową książkę nauczyciela, który od kilkunastu lat aktywnie i nieszablonowo stara się zmieniać oblicze polskiej szkoły. Jakub Tylman, którego życiowe motto brzmi: „nie ma rzeczy niemożliwych”, dzieli się w niej swoimi pomysłami na odnalezienie i zbudzenie kreatywności w dzieciach oraz sposobami na poprawę kondycji polskiej szkoły. Realizując oddolne inicjatywy, pokazuje, że wiara, odwaga, determinacja potrafią przenosić góry i można nawet w obecnych warunkach uczynić polską szkołę - wymagającą gruntownej reformy - lepszą.

Na dobry początek roku szkolnego, coś o ocenach... Uczniowie klas starszych przeważnie są już przyzwyczajeni do oceniania przy pomocy stopni i zarówno oni, jak i ich rodzice, takiego oceniania się domagają. Uczniowie pytają: Jaki dostanę stopień?; Czy to będzie na stopień?; Co mogę zrobić, aby dostać lepszy stopień? Jeśli nauczyciel chce odejść w ocenianiu bieżącym od stopni, musi uczniów do tego powili przygotować. W stosowaniu oceniania kształtującego pomaga zasada 4 razy P: powoli, pomagać, podlewać i próbować. I przede wszystkim uzbroić się w cierpliwość, próbować i wierzyć, że się uda.