Wśród licznych recept na lepszą przyszłość edukacji można odnaleźć pogląd, że należy uczniom pozostawić jak największą swobodę wyboru czasu, miejsca i tematu nauki. To w oczywisty sposób zderza się z praktyką działania tradycyjnej szkoły, gdzie takiego wyboru nie ma albo jest on bardzo ograniczony.

„Opowiedz mi jak się uczysz…” jest to przekaz, który stanowi zbiór obserwacji i wniosków, wypływających z rozmów wstępnych do Liceum Ogólnokształcącego FILOMATA w Gliwicach przeprowadzonych na przestrzeni ostatnich lat. Liceum to jest szkołą niepubliczną i nie figuruje w bazie szkół podczas rekrutacji elektronicznej dla absolwentów szkół podstawowych, więc w związku z tym wypracowało swój indywidualny system rekrutacji. Opiera się on przede wszystkim na dialogu, który ma miejsce już podczas I etapu rekrutacji przy rozmowie wstępnej, na którą zapraszani są kandydaci wraz z opiekunami (po uprzednim złożeniu karty kandydata). Czego możemy się dowiedzieć się z tej rozmowy na temat sposobów i metod uczenia się kandydatów?

Dlaczego małe rzeczy – drobnostki mają znaczenie w szkole? Często słyszymy radę – nie przejmuj się takimi drobnostkami! Ale to właśnie z różnych drobnostek składa się szkolna całość, i często to one mają wpływ na sprawy zasadnicze.

Zmiany w klimacie i ich konsekwencje dla życia na Ziemi możemy obserwować niemal codziennie, nie tylko poprzez media, ale i coraz częściej własnymi zmysłami. Edukacja szkolna nie może pomijać tematów związanych z klimatem. Nauczanie o zmianie klimatu wymaga jednak podejścia multidyscyplinarnego, praktycznej edukacji opartej na nowoczesnych metodach i technikach aktywizujących uczniów oraz dających im umiejętności rozwiązywania rzeczywistych problemów naszego świata. Tu nie wystarczy tylko znajomość faktów - konieczna jest współpraca uczniów, kreatywne podejście i zdolność do szybkiego reagowania na zmiany. Potrzebne są też narzędzia do edukacji klimatycznej, które zapewnią z jednej strony podbudowę merytoryczną, a z drugiej praktyczne wskazówki, jak można działać na rzecz klimatu.

Dużą wartością książek naukowych jest ich część przeglądowa. W pracy naukowej jest przestawieniem tła i dotychczasowego dorobku. Ważne, by umiejscowić konkretne badania w dotychczasowej wiedzy. A przy okazji jest dobrym wprowadzeniem do problemu, przydatnym dla praktyków czy początkujących adeptów danej dyscypliny. Książkę dr Lidii Bielinis "Uczenie się w przestrzeniach cyfrowych uniwersytetu" czytałem z dużym zainteresowaniem właśnie jako adept w naukach pedagogicznych i praktyk jednocześnie. Szukałem odpowiedzi na własne doświadczenia ostatnich lat i wskazówek, jak sobie poradzić z cyfrowością w edukacji.

Często powtarzanym sloganem jest to, że szkoła jest od uczenia uczniów. Tak oczywiście jest, ale nie tylko. Szkoła stanowi dużą część życia uczniów, nauczycieli, a też opiekunów uczniów. Jeśli jest traktowana jedynie jako miejsce przekazywania i pobierania wiedzy, to nie jest właściwie wykorzystywana.

Gary Chapman i Paul White w swojej książce "The 5 Languages of Appreciation in the Workplace, to work" – opisali pięć kluczowych sposobów wyrażania uznania dla innych osób w miejscu pracy, są to: słowa afirmacji, poświęcony czas, udzielanie pomocy, materialne prezenty i dotyk fizyczny. Ja ze swojej strony do tej listy dodałabym jeszcze dwa: dyplom i podziękowanie.

Więcej artykułów…

Edunews.pl oferuje cotygodniowy, bezpłatny (zawsze) serwis wiadomości ze świata edukacji. Zapisz się:
captcha 
I agree with the Regulamin

Jesteśmy na facebooku

fb

Ostatnie komentarze

E-booki dla nauczycieli

Polecamy dwa e-booki dydaktyczne z serii Think!
Metoda Webquest - poradnik dla nauczycieli
Technologie są dla dzieci - e-poradnik dla nauczycieli wczesnoszkolnych z dziesiątkami podpowiedzi, jak używać technologii w klasie