Reformatorom chyba brakuje odwagi, gdyż pozostawiają nienaruszony filar
dziewiętnastowiecznego modelu herbartowskiego system klasowo-lekcyjny i
tradycyjne przedmioty nauczania. W dalszym ciągu szkoła ma być miejscem
przekazywania i egzekwowania pamięciowego opanowania gotowej wiedzy,
której zakres ustalają władze i nauczyciele.
W wielu zawodach od lat funkcjonują zbiory zasad postępowania, którymi powinni kierować się ich wykonawcy. Kodeksy etyczne mają lekarze, prawnicy, dziennikarze. Nie obowiązuje obecnie w Polsce kodeksetyczny nauczyciela. Niektóre szkoły opracowują go jednak z własnej woli. Dlatego można polemizować z tezami artykułu O miernym kodeksie etyki nauczycieli.
Jednym z najważniejszych zadań szkoły jest przygotowanie ucznia
do samodzielności i działania we wszystkich obszarach życia. Nie jest
to zadanie proste i nie da się go wykonać za pomocą wyłącznie zmiany
prawa oświatowego. Prezentujemy dziś kolejny głos w debacie o pożądanym kształcie polskiej edukacji w drugiej dekadzie XXI wieku.
Ludzie, edukacjo! – faktycznie skończyła się pierwsza dekada XXI wieku, anasza szkoła, choć się wyraźnie unowocześnia, to swym fundamentem mocnotkwi w dawnych wiekach. Świat przyspiesza, pędzi do przodu, a ludzie szkoły mówią, że jej potrzebny jest przede wszystkim „święty spokój”. A może nie spokój, a rewolucja jest jej potrzebna? Oto kilka refleksji.
Z pewnością z zaciekawieniem nauczyciele i dyrektorzy przeczytają artykuł mec. Bogumiła Soczyńskiego pt. W sprawie kodeksu etyki nauczycieli – upowszechniony w ostatnim „Przeglądzie Oświatowym” (2010 nr 19), w którym stawia się pytanie, czy wprowadzenie w szkołach kodeksu etyki nauczycieli jest zgodne z prawem? Otóż – nie jest zgodne z obecnym prawem.
Matematyka jest jedną z dziedzin występujących w każdej edycji badania PISA. Co
trzy lata piętnastoletni uczniowie w kilkudziesięciu krajach świata
otrzymują do rozwiązania zestaw zadań, za pomocą których próbujemy
zmierzyć ich przygotowanie do wykorzystania umiejętności matematycznych w
otaczającym ich świecie. Jak polscy uczniowie wypadli w ostatnim badaniu?
Coraz więcej wartościowych zasobów edukacyjnych powstaje poza formalnym procesem nauczania. Współczesny uczeń ma do dyspozycji ogromne możliwości samorozwoju, praktycznie w każdej dziedzinie, która może go zainteresować. Ale mieć możliwości, a z nich skorzystać, to dwie różne sprawy. Potrzeba nieraz dużo samodyscypliny, aby zrobić ten (wielki) krok ku nauce.
Reformatorom chyba brakuje odwagi, gdyż pozostawiają nienaruszony filar
dziewiętnastowiecznego modelu herbartowskiego system klasowo-lekcyjny i
tradycyjne przedmioty nauczania. W dalszym ciągu szkoła ma być miejscem
przekazywania i egzekwowania pamięciowego opanowania gotowej wiedzy,
której zakres ustalają władze i nauczyciele.
W wielu zawodach od lat funkcjonują zbiory zasad postępowania, którymi powinni kierować się ich wykonawcy. Kodeksy etyczne mają lekarze, prawnicy, dziennikarze. Nie obowiązuje obecnie w Polsce kodeksetyczny nauczyciela. Niektóre szkoły opracowują go jednak z własnej woli. Dlatego można polemizować z tezami artykułu 
Jednym z najważniejszych zadań szkoły jest przygotowanie ucznia
do samodzielności i działania we wszystkich obszarach życia. Nie jest
to zadanie proste i nie da się go wykonać za pomocą wyłącznie zmiany
prawa oświatowego. Prezentujemy dziś kolejny głos w debacie o pożądanym kształcie polskiej edukacji w drugiej dekadzie XXI wieku.
Ludzie, edukacjo! – faktycznie skończyła się pierwsza dekada XXI wieku, anasza szkoła, choć się wyraźnie unowocześnia, to swym fundamentem mocnotkwi w dawnych wiekach. Świat przyspiesza, pędzi do przodu, a ludzie szkoły mówią, że jej potrzebny jest przede wszystkim „święty spokój”. A może nie spokój, a rewolucja jest jej potrzebna? Oto kilka refleksji.
Z pewnością z zaciekawieniem nauczyciele i dyrektorzy przeczytają artykuł mec. Bogumiła Soczyńskiego pt. W sprawie kodeksu etyki nauczycieli – upowszechniony w ostatnim „Przeglądzie Oświatowym” (2010 nr 19), w którym stawia się pytanie, czy wprowadzenie w szkołach kodeksu etyki nauczycieli jest zgodne z prawem? Otóż – nie jest zgodne z obecnym prawem. 
Matematyka jest jedną z dziedzin występujących w każdej edycji badania PISA. Co
trzy lata piętnastoletni uczniowie w kilkudziesięciu krajach świata
otrzymują do rozwiązania zestaw zadań, za pomocą których próbujemy
zmierzyć ich przygotowanie do wykorzystania umiejętności matematycznych w
otaczającym ich świecie. Jak polscy uczniowie wypadli w ostatnim badaniu?
Coraz więcej wartościowych zasobów edukacyjnych powstaje poza formalnym procesem nauczania. Współczesny uczeń ma do dyspozycji ogromne możliwości samorozwoju, praktycznie w każdej dziedzinie, która może go zainteresować. Ale mieć możliwości, a z nich skorzystać, to dwie różne sprawy. Potrzeba nieraz dużo samodyscypliny, aby zrobić ten (wielki) krok ku nauce.
