Przygotowania do XIX Sesji Sejmu Dzieci i Młodzieży już rozpoczęte. Prace idą pełną parą. 1 czerwca 2013 r. na Wiejskiej w Warszawie pojawią się młodzi ludzie, którzy będą dyskutować o tym, co może być impulsem do lokalnego ekorozwoju.

Wchodzę do pokoju córki. Na ścianach plakaty. Na jednym z nich czterech roześmianych członków zespołu „Arctic Monkeys” siedzi w łódce na środku jakiejś wielkiej wody. Zamykam oczy, słyszę jej plusk, śmiech z łódki, po chwili muzykę, której córka słucha wieczorami. Otwieram oczy - plakat jest martwy. Jak by go tu ożywić?

„Zintegrowane kształcenie przedmiotowo-językowe stanowi innowacyjne podejście metodyczne o znacznie szerszym zakresie niż samo nauczanie języków obcych. Jego zwolennicy podkreślają, że ma ono umożliwić biegłe opanowanie zarówno danego pozajęzykowego przedmiotu, jak i języka, w którym naucza się tego przedmiotu, przy czym do każdego z tych elementów przywiązuje się taką samą wagę” – czytamy w publikacji Eurydice poświęconej CLIL i wydanej po polsku w 2007 r. przez FRSE. A jak do tego podejść praktycznie?

W pewien chłodny dzień, kiedy już była świąteczna atmosfera, a jeszcze nie było świąt, dokonując codziennego rytuału przeglądu aktywności na Facebook’u, napotkałem na ciekawy profil o nazwie Facecje. Na tym profilu rozbawił mnie post na temat obrad Sejmu Wielkiego, gdzie komentarze umieszczane były przez bohaterów tych wydarzeń, z pełną opcją lajków i możliwości portalu. Pomijając oczywiście pewnego rodzaju słabości Facebook’a związane z wybitnie potocznym stylem prowadzenia „dyskusji”, sama forma aktywności strasznie mnie zainspirowała, oczywiście edukacyjnie.

Scenariusze lekcji, pomysły na zajęcia, dobre praktyki, sieć kontaktów - to wszystko i wiele więcej zyskali uczestnicy kursu internetowego dla nauczycieli „Filmoteka Szkolna. Akcja!”. Właśnie ruszyły zapisy do nowej edycji kursu e-learning.

Dzisiejsza młodzież i dzieci dorastają w świecie zupełnie innym niż ten, który znali ich nauczyciele lub rodzice. Przyjmuje się, że istnieje powszechny dostęp do mediów społecznościowych, narzędzi i zasobów wiedzy, natomiast w szkołach dominuje pasywny model pracy ukierunkowany na nauczycieli. Brak możliwości kontrolowania wykorzystania urządzeń mobilnych, doprowadził do wprowadzenia przez niektóre szkoły zakazu ich używania.