Każdy pretekst jest dobry, by rozmawiać o emocjach. Nic zatem dziwnego, że gdy pracujemy z tekstem lektury, zastanawiamy się nad tym, jakie uczucia przepełniają poszczególne postaci w określonych sytuacjach. Poza walorem związanym z samopoznaniem, trenujemy dzięki temu trudną sztukę argumentacji. A gdy mamy do dyspozycji piękne #kartyDobrostanowe, praca przebiega nie tylko sprawnie, ale i w przyjemnych okolicznościach.

Pod takim hasłem wystartowała 29 już edycja Akcji Clean Up The World (Sprzątanie świata-Polska). Sprzątanie rozpoczęto 22 kwietnia, w Dzień Ziemi. Wczoraj Fundacja Nasza Ziemia, która od 1994 roku koordynuje tę Akcję w Polsce wraz z zaproszonymi Gośćmi sprzątała warszawski Park Młociński. Czas powiedzieć głośno: wszystkie śmieci, na całym świecie są nasze; te porzucone przez człowieka w naturze i te posprzątane przez człowieka. Innych na naszej Planecie nie ma.

Pamiętam ze szkoły podstawowej, że lekcje poświęcone wierszom nie były moimi ulubionymi. Choć darzyłam moje nauczycielki polskiego sympatią, nie bardzo rozumiałam, o co w tym wszystkim chodzi. Co prawda był to czas, gdy powstawały moje pierwsze samodzielne poetyckie próby. Jednak rozmowa o tym, co autor miał na myśli, zawsze sprawiała mi kłopot. Dziś wiem, że to kwestia myślenia abstrakcyjnego i ograniczonych (jeszcze wtedy) możliwości młodego mózgu. Zależałoby mi jednak, by moi uczniowie nie odczuwali dyskomfortu w związku z omawianiem tekstów lirycznych. Zatem kombinuję…

Jak myśleć i działać innowacyjnie? Jak przekuwać wiedzę w realne i skuteczne rozwiązania? Jak współpracować tak, by najlepiej wykorzystać potencjał zespołu? Tego wszystkiego uczą się uczestnicy programu edukacyjnego Odyseja Umysłu. Podczas Finału Ogólnopolskiego blisko 1500 uczniów i studentów spotkało się, by pokazać efekty swojej kilkumiesięcznej pracy. Najlepsi mogą teraz wyjechać do Stanów Zjednoczonych i reprezentować Polskę na forum międzynarodowym. Jednak sukces odnosi każdy odyseusz – pokonując własne ograniczenia i odkrywając swoje talenty.

Angażowanie uczniów w działania lekcyjne bywa czasami wyzwaniem. Już w czasach przed pandemią zdarzały się zespoły, które niezbyt miały ochotę na współpracę z nauczycielem. Jednak po powrocie ze zdalnego nauczania zjawisko to znacznie się pogłębiło (tak wynika z dobiegających mnie głosów). Jak radzić sobie z apatią? Jak zachęcić do pracy? Sami zobaczcie!

Dylan Wiliam w swojej książce Embedded Formative Assessment zauważa, że informacją zwrotna przekazywana uczniowi, powinna skłaniać ucznia do myślenia, odnosić się do wcześniej ustalonych kryteriów sukcesu i powinno owocować większą pracą dla biorcy niż dawcy. Formułowanie i przekazywanie informacji zwrotnej przez nauczyciela wszystkim uczniom i do każdej z prac, nie jest możliwa, dlatego sięgamy do oceny koleżeńskiej.