Jestem uczestnikiem cyfrowego świata, sam doświadczam od samego początku internetu w Polsce. Wraz z innymi przeszedłem różne fazy rozwoju i dojrzewania technologii jak i głębokiego wnikania w życie społeczne. Z autopsji znam dobre i złe strony mediów społecznościowych i codziennego korzystania z mobilnego internetu w telefonie komórkowym. Bez wątpienia jesteśmy świadkami i uczestnikami wielkiego cywilizacyjnego i ewolucyjnego eksperymentu. Problem nie jest mi znany tylko z książek. Ale po książki chętnie sięgam by zapoznać się z badaniami i refleksjami innych.

42 proc. nastolatków w wieku 15-18 lat otrzymało kiedyś nagie, intymne materiały, a 13 proc. wysłało swoje nagie zdjęcia/filmy innej osobie – podaje NASK. Są też aplikacje, które niewinne zdjęcia mogą przekształcić w te o wyraźnie seksualnym kontekście. Dziecku trzeba pomóc przejść przez ten trudny, a czasem traumatyczny etap życia. Dowiedz się, jak.

Technologie i narzędzia cyfrowe mają coraz większy wpływ na nasze życie osobiste i zawodowe. W przyszłości postęp technologiczny prawdopodobnie jeszcze przyspieszy i wymagać będzie od użytkowników szerokich kompetencji, nie tylko cyfrowych ale i kreatywnych oraz przedsiębiorczych, aby móc twórczo korzystać z dobrodziejstw cyfrowego świata.

Mapa myśli to bardzo popularny sposób zapisywania informacji, pomagający rozłożyć dane na czynniki pierwsze oraz – podobno – aktywować synergiczną współpracę obu półkul mózgowych. W tworzeniu takich nietypowych „grafów” pomaga właśnie serwis Coggle.

Visible Thinking po polsku w wolnym tłumaczeniu to unaocznianie myślenia lub inaczej obrazowanie myślenia. Z tą metodą edukacyjną spotkałam się już wiele lat temu. To bardzo obszerne zagadnienie i próbując je zagłębiać szybko doszłam do wniosku, że wymaga osobnych studiów. Zresztą gdybym była amerykańską nauczycielką (posiadającą albo odpowiednie zaplecze finansowe, albo specjalne stypendium) mogłabym skorzystać z kursów i szkoleń organizowanych przez uniwersytet Harvarda, gdzie Visible thinking to element wielkiego projektu edukacyjnego realizowanego od lat na tymże uniwersytecie pod nazwą "Project Zero".

Gdybym miała wskazać trzy obszary, które dzielą edukacyjny świat, wymieniłabym: prace domowe, korzystanie z telefonów i punktowe ocenianie zachowania (ze szczególnym uwzględnieniem oceny uczniowskiego stroju). O dwóch z nich już kiedyś pisałam, czas na trzeci.