Wiele już powiedziano o reformie systemu edukacji. Wiele słów jeszcze padnie. Każdy z nas pewnie ma jakąś idealną wizję systemu. W wielu wypowiedziach słyszy się głosy o szkolnictwie w krajach skandynawskich, powołując się przy tym na badania, bezpośrednie obserwacje osób ( w tym nauczycieli), którzy byli i widzieli wszystko od kuchni. A jeśli tak jak ja-nikt nie widział, to może choćby przeczytać. Pisze o tym choćby Timothy D. Walker w książce „Fińskie dzieci uczą się najlepiej”. Świetną pozycją jest też „100 fińskich innowacji społecznych” pod redakcją Ilkka Taipale.

Znasz to uczucie, gdy widzisz jakiś problem i zastanawiasz się, co można z nim zrobić? Twój mózg uruchamia procesy, by poradzić sobie z rozwiązaniem tej drażniącej sytuacji. Chcesz, by problem zniknął, wiesz, że można się nim zająć, ale zawsze coś stoi na przeszkodzie. Nie tym razem – Centrum Nauki Kopernik ogłasza konkurs grantowy dla Konstruktorów Marzeń!

Jak wykorzystać innowacje w tworzeniu środowiska edukacyjnego, w którym każdy może się rozwijać? Czy technologia sprawdza się w edukacji nastawionej na kształcenie kompetencji przyszłości? A jeśli tak, to dlaczego? Wystawa w Centralnym Domu Technologii pt. „Aktualizacja systemu. Jak technologia zmienia edukację” jest zaproszeniem do refleksji na ten temat.

Budowanie pozytywnych relacji w grupie najważniejszym zadaniem edukacji. A co, jeśli grupa konsekwentnie odcina się od jednostki, wyrzucając poza nawias zainteresowania?

Podstawowym problemem każdego nauczyciela jest zainteresowanie uczniów nauką. Jednym z efektywnych sposobów jest tworzenie pytań kluczowych, takich pytań, które zainteresują uczniów tematem.

Kadra nauczycieli w szkołach starzeje się szybko, a młodych i chętnych do pracy w szkole jak na lekarstwo. W roku szkolnym 2017/2018 średnia wieku nauczycieli wynosiła 43,9 lat, w 2018/2019 już 44,1. Dziś zapewne dobijamy już do 45 lat. I lepiej nie będzie. Młode osoby, nawet te, które mają uprawnienia do nauczania w szkołach, na myśl o szkole (lub po pierwszym „fizycznym” zetknięciu się ze szkołą) biorą nogi za pas i wybierają pracę dla firm lub korporacji. Niestety to świadczy o dobrym stanie ich zdrowia psychicznego i prawdopodobnie dobrej ocenie możliwości własnego rozwoju zawodowego.