Przez trzy miesiące minionego roku, w grupie 12 szkół, realizowaliśmy projekt eTwinning pt. "Z muzeum do klasy". Niezwykle cenię sobie realizację projektów w języku polskim, ponieważ w ten sposób mam okazję zapoznawać polskich nauczycieli z metodą pracy projektowej.

Początek roku kalendarzowego to dobry moment na refleksję - jedni podsumowują, co się zdarzyło w minionym roku, inni myślą, co się może wydarzyć. Zapytaliśmy kilka dni temu, czego nauczyciele z polskich szkół życzyliby sobie w 2019 roku. Z pewnością taka lista życzeń mogłaby być dłuższa. Przeczytać te wypowiedzi powinni zwłaszcza ci, którzy podejmują decyzje w szkole lub odnośnie wszystkich szkół. Z reguły nikt nie pyta nauczycieli o zdanie. A szkoda. Może warto czasem posłuchać i spełnić niektóre prośby?

Rok szkolny 2018/2019 w edukacji jest rokiem relacji. Zauważono, że potrzeba wysiłku, by zadbać o właściwe kontakty społeczne, by umieć ze sobą rozmawiać, by potrafić ze sobą być.

Prawie co trzeci Polak przyznaje się do plagiatowania lub ściągania na egzaminach, mimo że z konsekwencji tych czynów zdaje sobie sprawę aż 91% ankietowanych – wynika z sondażu SW Research na zlecenie Plagiat.pl. Polacy masowo plagiatują czyjeś utwory, chociaż 3/4 z nas deklaruje, że nie akceptuje tego zjawiska. Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego dostrzegło ten problem kilka lat temu i przygotowuje antyplagiatową rewolucję na uczelniach. Czy wyjdzie ona jednak szkolnictwu na dobre?

Pewnie wszyscy zgadzamy się, że konstruktywne dyskusje pomiędzy uczniami w klasie są korzystne dla uczenia się i poszukiwania argumentacji. Dzięki nim uczniowie uczą się krytycznego myślenia, mają okazje poznać różne punkty widzenia, uczą się wzajemnie od siebie, zaś nauczyciel może dzięki nim, poznać i ocenić zrozumienie przez uczniów tematu.

Kilka słów o szkole, zapisanych na papierze toaletowym, aby dodatkowo wzmocnić przekaz młodzieńczego buntu. To był rok 1980 lub rok później, albo rok wcześniej. Liceum ogólnokształcące i gazetka ścienna, redagowana przez uczniów. Z wierszami, satyrą, ogłoszeniami, rysunkami. I ta sentencja, wygrzebana gdzieś w prasie lub książkach. Albo zasłyszana od starszych kolegów. To było blisko 40 lat temu. I wtedy już uwierał tamten sposób nauczania - przynajmniej jego fragmenty. Uczenie się dla samego uczenia, bez poczucia sensu, że jest to ważne, że się do czegoś przyda.