Uczenie się jest procesem opartym na samoregulacji. Przebiega w strukturach poznawczych powstałych w cudowny sposób w naszym umyśle. Istnieją w tych strukturach ważne napięcia, braki, a nawet bolesne sprzeczności.

Inspiracja, inspirowanie - to dziś modne słowa. Czy faktycznie zasługują na szczególną uwagę? Przewodnim hasłem czerwcowej konferencji organizowanej przez e-Redakcję portalu Edunews.pl były Inspir@cje 2013. Temat aktualny i ważny, a cel oczywisty - zainspirować nauczycieli. Czym ona jest, komu jest potrzebna i jak można kogoś zainspirować?

Spór o to, czy korzystać z materiałów preparowanych czy z materiałów autentycznych, moim zdaniem rozstrzygnięty został już dziesięciolecia temu. W glottodydaktyce niemieckojęzycznej za materiałami autentycznymi opowiedzieli się profesorowie Piepho i Neuner. Obecnie doszedł jeszcze jeden argument: komunikacja dokonuje się w sieci i tu jest przede wszystkim oparta o teksty autentyczne.

Koniec roku szkolnego – czas pożegnań, podsumowań, refleksji... to również czas zadawania trudnych pytań: co dalej? W tym roku podczas spotkań pożegnalnych z moimi klasami szczególnie często powtarzał się temat braku planów na życie i szans na znalezienie pracy w wyuczonym zawodzie. Już mnie nie śmieszy dowcipne powiedzonko młodzieży „do zobaczenia (na kasie) w Biedronce”...

Poniższy tekst wyciągnąłem z szuflady. Zacząłem go pisać jakiś już czas temu zainspirowany, tekstem Piotra Czerskiego, „My, dzieci sieci”. Inspiracji zabrakło. Niedokończony leżał i starzał się z każdym dniem. Czekał na inspirację. Doczekał się. Superbelfrzy, zwykli i niezwykli belfrzy, wszyscy, których spotkałem na Inspiracjach 2013 zmotywowali mnie swoją postawą, bym go dokończył i podzielił się nim. Dzięki Wam, za te fantastyczne dwa dni.

Entuzjazm to pierwsze słowo, którym mógłbym podsumować konferencję "INSPIRACJE 2013 - Jak uczynić polską szkołę jeszcze lepszą?". Mam wrażenie, że dobry nastrój i twórcza, otwarta atmosfera udzieliły się wszystkim. Gościom, prelegentom, słuchaczom, organizatorom.